Jesteś w strefie Premium
O krok przed ASF
– Musimy być o krok przed wirusem, podczas kiedy administracja jedynie łagodzi skutki tego, co już się wydarzyło. Mamy jako związek niedosyt w tej materii – mówi specjalnie dla naszej redakcji Aleksander Dargiewicz, Krajowy Związek Pracodawców-Producentów Trzody Chlewnej.
Trwa walka z ASF. Jednak wygląda na to, że przegrywamy kolejne starcie. Choroba prze na zachód w coraz szybszym tempie.
Aleksander Dargiewicz: Niestety tak to wygląda. Zagęszczenie świń i dzików na zachodzie kraju jest dużo większe. W woj. podlaskim jest 15 świń na 100 ha, tymczasem w łódzkim 66 szt./100ha, kujawsko-pomorskim 73 szt./100 ha, a w Wielkopolsce 143 szt./100 ha. Przy 10-krotnie większej gęstości świń opanowanie zarazy będzie o wiele trudniejsze.
Zagrożona jest cała branża?
A.D.: W tych trzech „świńskich” województwach utrzymywanych jest 67% krajowego pogłowia. Jeżeli wirus tam dotrze problem dotknie wszystkich, całą branżę. Sytuacja w rolnictwie będzie dramatyczna. Stracimy krajowy surowiec, zakłady przetwórcze będą musiały zwalniać ludzi i kupować tusze z zagranicy.
Jak ocenia Pan środki zaradcze? Czy zrobiono wszystko aby uchronić krajową produkcję?
A.D.: Ważne jest aby być o krok przed wirusem, podczas kiedy administracja jedynie łagodzi skutki tego co już się wydarzyło. Mamy jako związek niedosyt w tej materii.
Co należy zrobić aby ochronić polskie świnie?
A.D.: Prowadzona jest, choć nie do końca skutecznie akcja informacyjna o ASF. W mediach jest dużo informacji, jednak nie wszyscy rolnicy do nich docierają, nie wszyscy biorą udział w szkoleniach i spotkaniach. Dlatego istnieje potrzeba aby Państwo zainwestowało niewielką w stosunku do kosztów likwidacji ognisk kwotę i wysłało do wszystkich rolników broszury informacyjne o ASF.
Co się powinno w nich znaleźć?
A.D.: Podstawowe informacje o ASF. Najważniejsze objawy choroby, jak chronić przed nią stado świń oraz komu zgłosić podejrzenia zachorowania.
A skąd finansowanie na tę akcję?
A.D.: W programie na zapobieganie i zwalczanie ASF są pieniądze na szeroką akcję informacyjną. Jednak materiałów tych nie wystarczy wyprodukować. Trzeba je skutecznie dostarczyć pod strzechy. Przecież nie wiemy kto już jest uświadomiony, a kto nie.
Wiemy, że do walki z pomorem potrzebne są duże siły. Jak rozwiązać problem brakujących rąk do pracy w Inspekcji Weterynaryjnej?
A.D.: Mało atrakcyjne zarobki w IW spowodowały widoczny odpływ pracowników i pojawiło się wiele wolnych etatów. Istnieją ogromne dysproporcje w zarobkach. Niewykwalifikowani pracownicy w hipermarketach niejednokrotnie zarabiają więcej niż inspektorzy po studiach. Powiatowi lekarze weterynarii mają ogromną odpowiedzialność w zwalczaniu choroby, muszą zarabiać więcej.
Jednak ustawa budżetowa nie przewiduje dla nich podwyżek.
A.D.: Dlatego apelujemy o podwyżki dla pracowników IW. Mamy nadzwyczajną sytuację, która wymaga nadzwyczajnych środków. Bez tego kroku choroby nie uda się zatrzymać.
Rolnicy wciąż apelują o szybszą redukcję pogłowia dzików. Czy na tym polu lepiej sobie radzimy?
A.D.: Tutaj również działamy zbyt opieszale. Aby usprawnić redukcję liczebności dzików można by uprościć procedury związane z postępowaniem z tuszami dzików. Odstrzelone dziki, po pobraniu próbek mogłyby być od razu utylizowane, jeżeli myśliwy nie zechce ich zagospodarować. Teraz czekają, na wyniki blokując niepotrzebnie chłodnie.
Co jeszcze należy szybko poprawić?
A.D.: Niepokojący jest system wypłat odszkodowań dla rolników, których zwierzęta zostały zlikwidowane. Procedury wyceny stada i przyznawania pieniędzy są długotrwałe. Rolnicy czekają w napięciu. Odszkodowanie muszą być wypłacane niezwłocznie ponieważ ludzie zostają niejednokrotnie bez środków do życia. Widać w tym mało empatii ekipy rządzącej. Przecież to powinno być transparentne i proste. Liczba sztuk, ich masa ciała, ceny z tabeli i już w momencie likwidacji rolnik wie ile i kiedy pieniędzy otrzyma.
Dziękuję za rozmowę
Aleksander Dargiewicz: Niestety tak to wygląda. Zagęszczenie świń i dzików na zachodzie kraju jest dużo większe. W woj. podlaskim jest 15 świń na 100 ha, tymczasem w łódzkim 66 szt./100ha, kujawsko-pomorskim 73 szt./100 ha, a w Wielkopolsce 143 szt./100 ha. Przy 10-krotnie większej gęstości świń opanowanie zarazy będzie o wiele trudniejsze.
Zagrożona jest cała branża?
A.D.: W tych trzech „świńskich” województwach utrzymywanych jest 67% krajowego pogłowia. Jeżeli wirus tam dotrze problem dotknie wszystkich, całą branżę. Sytuacja w rolnictwie będzie dramatyczna. Stracimy krajowy surowiec, zakłady przetwórcze będą musiały zwalniać ludzi i kupować tusze z zagranicy.
Jak ocenia Pan środki zaradcze? Czy zrobiono wszystko aby uchronić krajową produkcję?
A.D.: Ważne jest aby być o krok przed wirusem, podczas kiedy administracja jedynie łagodzi skutki tego co już się wydarzyło. Mamy jako związek niedosyt w tej materii.
Co należy zrobić aby ochronić polskie świnie?
A.D.: Prowadzona jest, choć nie do końca skutecznie akcja informacyjna o ASF. W mediach jest dużo informacji, jednak nie wszyscy rolnicy do nich docierają, nie wszyscy biorą udział w szkoleniach i spotkaniach. Dlatego istnieje potrzeba aby Państwo zainwestowało niewielką w stosunku do kosztów likwidacji ognisk kwotę i wysłało do wszystkich rolników broszury informacyjne o ASF.
Co się powinno w nich znaleźć?
A.D.: Podstawowe informacje o ASF. Najważniejsze objawy choroby, jak chronić przed nią stado świń oraz komu zgłosić podejrzenia zachorowania.
A skąd finansowanie na tę akcję?
A.D.: W programie na zapobieganie i zwalczanie ASF są pieniądze na szeroką akcję informacyjną. Jednak materiałów tych nie wystarczy wyprodukować. Trzeba je skutecznie dostarczyć pod strzechy. Przecież nie wiemy kto już jest uświadomiony, a kto nie.
Wiemy, że do walki z pomorem potrzebne są duże siły. Jak rozwiązać problem brakujących rąk do pracy w Inspekcji Weterynaryjnej?
A.D.: Mało atrakcyjne zarobki w IW spowodowały widoczny odpływ pracowników i pojawiło się wiele wolnych etatów. Istnieją ogromne dysproporcje w zarobkach. Niewykwalifikowani pracownicy w hipermarketach niejednokrotnie zarabiają więcej niż inspektorzy po studiach. Powiatowi lekarze weterynarii mają ogromną odpowiedzialność w zwalczaniu choroby, muszą zarabiać więcej.
Jednak ustawa budżetowa nie przewiduje dla nich podwyżek.
A.D.: Dlatego apelujemy o podwyżki dla pracowników IW. Mamy nadzwyczajną sytuację, która wymaga nadzwyczajnych środków. Bez tego kroku choroby nie uda się zatrzymać.
Rolnicy wciąż apelują o szybszą redukcję pogłowia dzików. Czy na tym polu lepiej sobie radzimy?
A.D.: Tutaj również działamy zbyt opieszale. Aby usprawnić redukcję liczebności dzików można by uprościć procedury związane z postępowaniem z tuszami dzików. Odstrzelone dziki, po pobraniu próbek mogłyby być od razu utylizowane, jeżeli myśliwy nie zechce ich zagospodarować. Teraz czekają, na wyniki blokując niepotrzebnie chłodnie.
Co jeszcze należy szybko poprawić?
A.D.: Niepokojący jest system wypłat odszkodowań dla rolników, których zwierzęta zostały zlikwidowane. Procedury wyceny stada i przyznawania pieniędzy są długotrwałe. Rolnicy czekają w napięciu. Odszkodowanie muszą być wypłacane niezwłocznie ponieważ ludzie zostają niejednokrotnie bez środków do życia. Widać w tym mało empatii ekipy rządzącej. Przecież to powinno być transparentne i proste. Liczba sztuk, ich masa ciała, ceny z tabeli i już w momencie likwidacji rolnik wie ile i kiedy pieniędzy otrzyma.
Dziękuję za rozmowę
