Gruber ścierniskowy kontra brona talerzowa – który sprzęt lepszy?

Każda z maszyn ma swoje mocne i słabe strony, które predysponują ją do określonych zadań. Dlatego prezentujemy wady i zalety popularnych gruberów oraz bron talerzowych, które najczęściej są wykorzystywane do niszczenia ściernisk. Pamiętajmy, że popełnionych błędów podczas pierwszych zabiegów przygotowujących glebę do kolejnych zasiewów może nie udać się później naprawić. Dlatego w skrajnych przypadkach alternatywą może być skorzystanie z usług niż zakup dwóch maszyn.

Gruber

+ dobre mieszanie resztek pożniwnych
+ podcięcie gleby na całej szerokości uprawy
+ możliwa głęboka uprawa gleby, nawet do 25 cm
+ możliwość pracy z różnymi elementami roboczymi
+ możliwość regulacji kąta natarcia elementów roboczych, co pozwala na wykonanie uprawy nawet w czasie suszy
+ niszczenie uporczywych chwastów, takich jak perz
+ szybka wymiana elementów roboczych
– utrudniona uprawa na niewielkiej głębokości (5 cm)
– większe opory robocze
– większe zapotrzebowanie na moc
– większe zużycie paliwa w l/ha wykonanej pracy
– szybciej zużywające się elementy robocze, zwłaszcza w suchych warunkach
– podatność na zapychanie na stanowiskach z dużą ilością masy organicznej
– utrudnione niszczenie wysokich poplonów

Talerzówka

+ możliwa płytka uprawa
+ mniejsze opory robocze
+ mniejsze zużycie paliwa
+ możliwa praca z dużymi prędkościami roboczymi przekraczającymi 15 km/h
+ mniejsza podatność na zapychanie
+ większa trwałość elementów roboczych
+ możliwość niszczenia wysokich poplonów
– układanie materii organicznej w pasach
– brak możliwości głębokiej uprawy (powyżej 15 cm)
– podatność na uszkodzenia części roboczych (zwłaszcza w klasycznych bronach talerzowych)
– rozcinanie rozłogów perzu
– niezadowalający efekt mieszania na stanowiskach z dużą ilością masy organicznej (np. pole po kukurydzy ziarnowej)
– bardziej czasochłonna i kosztowana wymiana części zamiennych (zwłaszcza jeśli zużyciu ulegną łożyska)

pt

Fot. Beba, Czubiński, Twardowski