TEST: Merlo TF 42.7 CS 140

SILNIK I UKŁAD NAPĘDOWY: Deutz, 3,6 l, o mocy 103 kW/140 KM, EGR, DOC i SCR, bez DPF. Dwie pompy Bosch-Rexroth, jedna do napędu, druga do hydrauliki, niezależne oleje. Obroty wsteczne wentylatora chłodnicy po wciśnięciu przycisku, bez automatyki. Napęd hydrostatyczy, dwa biegi: I – 0–16 km/h, II – 0–38 km/h (zmierzone), zmiana biegu tylko na postoju. Na I biegu siła pchania ok. 6 t najlepszy wynik, na II tylko 2 t.

System EPD reguluje obroty silnika: im bliżej do osiągnięcia ustawionej prędkości EPD, tym bardziej redukuje obroty. Przełącznikiem SpeedControl zmienia się pomiędzy trybami Eco (maks. 1800 obr./min) a trybem HeavyLoad z funkcją Knickdown (aktywna od 30 km/h). Praktyczna funkcja: elektronika reguluje obroty silnika zależnie od wychylenia joysticka. Tempomat obsługuje się dźwignią rewersu: dźwignię przytrzymać przez 2 s – prędkość zostanie zapamiętana, jeśli trzeba pracować wolniej – użyć pedału impulsowania, jeśli zdejmie się nogę ładowarka pracuje z zapamiętaną prędkością, wciskając pedał hamulca dezaktywuje się tempomat.

Osie Merlo, duży prześwit 46 cm, stały napęd na 4 koła. Tylne koła nie ustawiają się automatycznie w pozycji środkowej, pomocne kontrolki. Suche hamulce powinny lepiej hamować.

TELESKOP: Największa wysokość podnoszenia 7,44 m. Udźwig równy w całym zakresie, jednak średnia 4,4 t niższa od średniej. Szybkość pracy teleskopu i układ poziomowania bez uwag. Elektroniczny układ SoftStop w krańcowych położeniach. Wydatek oleju dla 3. funkcji mocno zależny od obrotów silnika. Siłownik pochylania osprzętu znajduje się z prawej strony głowicy. Osprzęt mocowany w trzech punktach, siłownik zabezpieczający ze sprężyną znajduje się pośrodku na dole. Do osprzętu wymagającego zasilania hydrauliki trzeba odłączyć przewód od blokowania osprzętu (brak oddzielnego układu). Gniazda 3. funkcji są utrzymywane w pozycji swobodnego spływu. Układ amortyzacji zawsze wyłączony, w pozycji Auto włącza/wyłącza się od 5 km/h.


KABINA: Wysoka podłoga 106 cm – ładowarka ma hydrauliczny układ amortyzacji (skok 11 cm). Amortyzacja wyłączona – ładowarka niższa o 6 cm. Dobra widoczność, fotel Grammer i wystarczająca przestrzeń dla nóg. Dwuczęściowe drzwi można otworzyć i zablokować w całości – plus.

Umieszczona na zewnątrz drabinka ochronna pogarsza widoczność. Wycieraczka nie oczyszcza do góry jednoczęściowej szyby, do czyszczenia jest mało przestrzeni między drabinką a szybą. Wyposażenie na inne kraje UE obejmuje dodatkową wycieraczkę.


JOYSTICK I OBSŁUGA: Niezbyt ergonomiczny, odsunięty jest zbyt daleko na konsoli. Przyciski do zmiany kierunku jazdy i N mają taki sam kształt. Przełącznik proporcjonalny do wysuwania teleskopu, drugi do 3. Funkcji (lub blokady osprzętu). Do aktywacji każdej funkcji teleskopu trzeba nacisnąć przycisk aktywacyjny –lepszym rozwiązaniem byłby jeden przycisk blokujący cały joystick. Bardzo czuły joystick pozwala wygodnie łączyć funkcje. Podsumowując – obsługa jest prosta i przejrzysta. Dźwignia zmiany kierunku jazdy przy kierownicy jest oddalona zbyt mocno, wygodniej korzystać z przycisków na joysticku.


ŁADOWANIE I JAZDA: Dobra widoczność, maszyna żwawo pracuje, joystick pozwala na precyzyjnie sterowanie. Na elementach układu blokowania osprzętu gromadzą się zanieczyszczenia. Najwyższy komfort pracy z testowanych maszyn. Podczas jazdy pod górę i zjeżdżania z niej układ hydrostatyczny działa bardzo czule, jednocześnie hamując. Podczas jazdy pod górę konieczne było użycie pierwszego zakresu, wydłużyło to czas przejazdu odcinka testowego.



Plusy/minusy:

+ najwyższy komfort w kabinie na drodze
+ automatyczne funkcje hydrauliki
+ dobra konsola z przyciskami
+ włączanie amortyzacji teleskopu
- krótka dźwignia rewersu przy kierownicy
- przyciski zabezpieczające na joysticku
- konieczna zmiana przełożenia podczas jazdy pod górę
- podłączanie przewodu do układu blokowania osprzętu.

Szczegółowe wyniki testu we wrześniowym wydaniu "top agrar Polska".