Mikroelementy wspomogą zimowanie

Dla dobrego przezimowania oziminy muszą zbudować przede wszystkim mocny system korzeniowy. Same makroelementy jednak, jak najważniejsze pod tym względem fosfor i magnez, nie wystarczą. Potrzebne są także mikroelementy. Wśród nich najważniejsze to mangan, molibden, a także miedź. Dla rzepaku istotny jest ponadto bor. Nie zaszkodzi też podanie cynku i żelaza.

Mangan
Składnik gorzej pobierany w suchej i luźnej glebie. Odpowiada za wzrost wydłużeniowy komórek, czyli np. wzrost korzeni. Pełni ważną funkcję we wzmacnianiu odporności roślin na choroby, np. mączniaka u zbóż.

Molibden
Jego niedobory można czasem zaobserwować już jesienią przede wszystkim u rzepaku w postaci łyżeczkowato wygiętych liści – na zdjęciu powyżej (bardzo rzadko niedobór występuje jesienią w zbożach). Podnosi odporność roślin na choroby, ale jego bardzo ważną funkcją jest uczestnictwo w przemianach azotowych. Jego brak powoduje nagromadzenie formy azotanowej w roślinach, co bezpośrednio wpływa na pogorszenie zimotrwałości.

Miedź
Wpływa na mechaniczną wytrzymałość roślin, co jesienią podniesie odporność na atak szkodników i grzybów. Podana jesienią podniesie wydajność fotosyntezy, co spowoduje sprawniejsze gromadzenie cukrów podnoszących zimotrwałość.

Bor
Odpowiada za podziały komórkowe w stożkach wzrostu, czyli odpowiada za sprawny przyrost korzeni. Podobnie jak miedź wzmacnia rośliny mechanicznie, co częściowo blokuje do nich dostęp szkodników i grzybów.

Ile i kiedy podać

Poniżej tabela z zaleceniem dawkowania mikroelementów jesienią w zbożach i rzepaku:


W rzepaku mikroelementy stosować można od fazy 4 liści, natomiast w zbożach od początku fazy krzewienia. Zastosowane nawozy powinny w jak największej ilości dostać się na liście, by mogły być szybko przez rośliny pobrane.

jd, fot. Daleszyński