Próbki gleby jeszcze przed żniwami?

Zapytaliśmy o to prof. Witolda Grzebisza z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, który stwierdził, że zasadniczo próbki gleby powinniśmy pobierać jesienią, gdy następuje znaczny spadek temperatury gleby, a tym samym zmniejsza się aktywność mikroorganizmów. Spośród podstawowych grup roślin uprawnych największą stabilność odczynu w trakcie wegetacji wykazują zboża. Alternatywny termin poboru próbek należałoby rozpocząć nie wcześniej niż w fazie dojrzałości mlecznej. Pod koniec tej fazy następuje istotne zahamowanie pobierania azotu przez rośliny z gleby, a jednocześnie maleje ilość wydzielin korzeniowych, co w konsekwencji spowalnia aktywność mikroorganizmów. W układzie kalendarzowym pobieranie próbek można rozpocząć pod koniec czerwca, co stanowi około miesięczne wyprzedzenie w stosunku do żniw.

W kukurydzy dynamika procesów mineralizacji jest zdecydowanie większa, gdyż główna faza wegetacji przypada na miesiące letnie. Alternatywny termin pobierania próbek należy dostosować także do odmiany. W grupie odmian klasycznych postępujemy tak jak w zbożach. Natomiast w grupie odmian typu stay-green, które intensywnie pobierają azot z gleby w okresie dojrzewania, pobieranie próbek należałoby rozpocząć nie wcześniej niż w fazie dojrzałości woskowatej.

W buraku cukrowym główny okres pobierania azotu przez rośliny winien w prawidłowo prowadzonej plantacji ulec osłabieniu w pierwszej połowie sierpnia. Stan ten przejawia się nieznacznym, lecz widocznym spadkiem intensywności barwy liści, zwłaszcza najstarszych. Pośrednim wskaźnikiem jest duża zawartość (> 16%) sacharozy w korzeniach. W ziemniaku intensywna faza pobierania azotu przypada na okres tuż po wiązaniu bulw. W odmianach średnich i późnych, analogicznie jak dla buraka, wskazówką do pobierania próbek powinna być widoczna zmiana barwy liści. mwal