Komisarz Oettinger: „Nie chcę być wyrzucony z okna przez kraje członkowskie”

Oczekiwany w 2020 roku deficyt w wysokości 12 miliardów euro wywołany Brexitem, spowoduje cięcia w budżecie nawet o 15%. Nowe wyzwania polityczne, takie jak migracja, bezpieczeństwo i polityka obronna w Europie, wymagają poświęceń ze strony wspólnej polityki rolnej (WPR) po 2020 roku.

Oettinger wyznał, że nie ma żadnych zastrzeżeń jeśli chodzi o utrzymanie europejskiej polityki rolnej jako wspólnego zadania i zaprzeczył jakiejkolwiek renacjonalizacji. Jego zadaniem jest doprowadzenie różnych stanowisk Parlamentu Europejskiego (PE), państw członkowskich i parlamentów narodowych do jednomyślności wśród 27 szefów państw i rządów UE.

– Brexit nie jest dla mnie wymówką, ale bardzo prawdopodobną rzeczywistością – tak komisarz Oettinger odpowiedział na wypowiedź jednego z eurodeputowanych, który stwierdził, że opuszczenie UE przez Wielką Brytanię jest pretekstem do zmiany przyszłej struktury budżetu UE. – Nastrój panujący w państwach członkowskich jest stosunkowo trudny - wnioskuje Oettinger na podstawie ostatnich doświadczeń po rozmowach w stolicach Amsterdamu, Berlina, Paryża i Wiednia.

– Nie mogę kręcić głową, gdy nie widzę perspektywy na sukces, ponieważ nie chcę, aby państwa członkowskie się na mnie zawiodły - wyjaśnia Oettinger stojąc przed ogromnym dylematem.  Ani w Hadze, ani w Wiedniu nie ma chęci ze strony obecnych władz, aby przekazały Brukseli więcej pieniędzy na poczet unijnego budżetu. Zamiast tego, jest on proszony, jako komisarz ds. budżetu, o zmniejszenie środków w budżecie rolnym, aby nie dokonywać żadnych cięć w Funduszu Spójności. – Szansa na przekazanie w przyszłości więcej niż 1% PKB do Brukseli jest równa zeru – mówił.

Oettinger uważa redukcję budżetu rolnego o 5-10% za umiarkowaną

– Jeśli państwa członkowskie planują realizację nowych zadań, to muszą za to zapłacić - mówił komisarz i zaproponował aby 80% nowo pozyskanych pieniędzy wydać na nowe zadania, a 20% powinno zostać wykorzystane w ramach przesunięć budżetowych. Aby zrekompensować lukę po Brexicie sięgającą 12 mld euro rocznie od końca dekady, Oettinger proponuje proporcję 50 do 50. Połowa z nich musiałaby zostać pokryta przez państwa członkowskie UE  z dodatkowych profitów, zwiększając pulę środków własnych z obecnego 1,0% do 1,1 lub 1,19%. Natomiast drugą połowę pozyskać poprzez realokację, oszczędności i cięcia w strukturze budżetu UE.

Zaproponowane przez Komisję Europejską scenariusze dotyczące wieloletnich ram finansowych na lata 2020-2027, reprezentowały różne stanowiska. Oettinger uważa, że 5-10% cięcia w budżecie sektora rolnego są uzasadnione i akceptowalne. Nie reprezentuje on jednak stanowiska Komisji Europejskiej w związku z 15% lub 30% ograniczeniami w finansowaniu WPR od 2020 roku.

27 przywódców UE zaprezentuje swoje stanowiska już dziś w Brukseli podczas pierwszej fali dyskusji. Poza nowymi zadaniami politycznymi UE Komisja Europejska zaproponowała znaczące podwyżki w przypadku programu Erasmus Plus wspierającego międzynarodowe wymiany młodzieży (pięciokrotne zwiększenie funduszy), a także programu ramowego w zakresie badań "Horyzont 2020" (podwojenie budżetu UE).

– Zdecydowanie popieram podwyżki przeznaczone na wymiany młodzieży i badania. Jeśli Europa nadal chce przetrwać w Dolinie Krzemowej i Chinach w 2025 roku, będzie musiała więcej inwestować w badania i rozwój młodzieży. - podkreślił Oettinger. Rolnictwo będzie również czerpało korzyści z wysiłków badawczych w obliczu nowych technologii, ponieważ także dzieci rolników mogą uczestniczyć w programie Erasmus Plus.

Oettinger apeluje do eurodeputowanych Komisji Rolnictwa o pomoc w ich ekspertyzie i udzielenie odpowiedzi na pytania otwarte. Czy skracamy oba, czy tylko jeden filar WPR? - Im więcej władz przekonasz w swoim kraju ojczystym, do pokrycia luki w związku z Brexitem z własnych środków, tym lepiej. - Wspólna polityka rolna tworzy europejską wartość dodaną, której nie należy naruszać. - Powinniśmy wspólnie walczyć o WPR - komisarz ds. budżetu UE wezwał eurodeputowanych do wspólnego działania.

Większa elastyczność nie może być interpretowana kosztem rolnictwa

Z szeregu członków Komisji AGRI Oettinger otrzymał opinie za i przeciw. – Popieramy Cię w wspieraniu ponad 40 milionów miejsc pracy w europejskim rolnictwie,  zwłaszcza jeśli ma to pomóc rolnikom w przyszłości poprzez silną WPR - powiedział rzecznik ds. polityki rolnej grupy PPE, Albert Dess.

– Nowa elastyczność wymagana przez przemysł rolno-spożywczy nie powinna „odbywać się kosztem rolnictwa w Europie” – ostrzegł przewodniczący Komisji Rolnictwa PE Czesław Siekierski. Jednocześnie polski eurodeputowany zadeklarował pełne wsparcie w udzielaniu argumentacji rządom państw członkowskich. - Zrobimy to, o co nas prosiłeś, i namówimy nasze rządy, aby wydały więcej pieniędzy na przyszłe zadania i silną WPR – dodał.

– Unia Europejska potrzebuje więcej środków własnych dla większego realizmu w państwach członkowskich, ale także w Parlamencie Europejskim, powiedział rzecznik polityki rolnej Zielonych w Parlamencie Europejskim, Martin Häusling. - Zdajemy sobie również sprawę, że będzie mniej w budżecie UE na rolnictwo, ale denerwuje mnie to, że mówi się tylko o pierwszym filarze. - Należy w przyszłości zapewnić przy okazji reformy WPR, aby pieniądze z Brukseli trafiały do rolników, a nie głównie do przedsiębiorstw rolnych kupionych lub eksploatowanych przez przemysł.

Poseł CDU, Peter Jahr, wezwał do podziału pracy i większej elastyczności na korzyść państw członkowskich. Cięcia na łączną kwotę 3,4 mld z pewnością zostaną przekazane rolnictwu. Zwracając się do Oettingera, powiedział: - Dostarczają nam pieniądze jako rodzaj sprzętu, a my sami stawiamy sobie cele i zajmujemy się ich realizacją – mówił.

Po półtoragodzinnej kontrowersyjnej dyskusji unijny komisarz ds. Budżetu zaapelował o gotowość do kompromisu, zwłaszcza dla członków Komisji Rolnictwa, aby szybko osiągnąć jednolite stanowisko w Parlamencie Europejskim. - Jeśli nie uda się osiągnąć porozumienia w kwestii przyszłych średniookresowych ram finansowania, wówczas rolnicy w Europie będą na  przegranej pozycji, a Erdogan, Putin i Trump zwyciężą – kończył Oettinger.