W „Cukrowni Kruszwica”, należącej do Krajowej Spółki Cukrowej oddano wczoraj do eksploatacji największy w polskim cukrownictwie nowy piec wapienny. Uroczystość otworzyła symbolicznie kampanię cukrowniczą KSC w sezonie 2015/16; koncern zamierza skupić ok. 4 mln ton buraków od ponad 15 tys. plantatorów. Jak zaznaczył Marek Spuz vel Szpos, prezes Spółki, w tym roku produkcja cukru w KSC planowana jest na poziomie ok. 580 tys. ton.
Inwestycja w nowy piec wapienny rozpoczęła się w styczniu tego roku. Kosztowała 7 mln zł. Instalacja posiada pojemność 300m3 i jest największym piecem w polskim cukrownictwie. Parametry pieca gwarantują wystarczająca produkcję wapna nie tylko przy przerobie 9 – 10 tys. ton/dobę, ale także przy wyższych dobowych przerobach. Efektem tej inwestycji będzie zmniejszenie wskaźników zużycia kamienia wapiennego i koksu używanego do jego wypalania, czyli obniżenie kosztów produkcji cukru, a także poprawa procesu technologicznego i jakości produkowanego cukru. Warto zaznaczyć, że projektantem pieca jest Przedsiębiorstwo Usług Technicznych TECHNOTEX z Malborka, a generalnym wykonawcą Energomontaż Poznań. Poprzedni piec wapienny wybudowany w 1983 r. miał pojemność 129 m3. Można było uzyskać z niego maksymalnie do 80% wapna potrzebnego do produkcji przy przerobie ok. 9 tys. t/dobę. Pozostała część wapna była dostarczana z innych oddziałów. Powodowało to konieczność ponoszenia kosztów transportu. Wapno uzyskiwane w starym piecu ze względu na krótki czas wypalania nie było najwyższej jakości, przez co jego zużycie było wyższe od normatywów. „Cukrownia Kruszwica” planuje skup 650 tys. ton korzeni od około 3 000 plantatorów. Prognozowana produkcja cukru wyniesie w tym zakładzie ok. 100 tys. ton.
Miłośnikom historii rolnictwa i cukrownictwa warto przypomnieć pokrótce kilka faktów z przeszłości cukrowni w Kruszwicy. Jej początki sięgają zaboru pruskiego. W latach 1880-1882 lokalna spółka akcyjna pobudowała obiekty fabryki, a pierwsza kampania ruszyła 19 grudnia 1881 roku. Trwała sześć tygodniu, w ciągu których przerobiono 157 095 dt buraków. W tym czasie cukrownia produkowała cukier żółty. Do transportu cukru i buraków z okolicznych pól wykorzystano sieć kolejki wąskotorowej, a także drogę wodną przez jezioro Gopło. Dobra koniunktura dla przemysłu cukrowniczego sprawiła, że cukrownię początkowo co kilka lat rozbudowywano, zwiększając jej moce przerobowe.
W 1929 roku cukrownia została zelektryfikowana, a dzięki zainstalowanym tu urządzeniom zakład stał się jednym z najnowocześniejszych w międzywojennej Polsce. W tym czasie zwiększono przerób dobowy do 2 tys. ton buraków na dobę. Podczas II wojny światowej cukrownia służyła Niemcom; przetrwała zawieruchę wojenną w stanie nienaruszonym. W 1945 roku stała się własnością państwową. Lata powojenne to okres modernizacji i ciągły wzrost przerobu cukru. W latach sześćdziesiątych zaprzestano wykorzystywania barek do transportu buraków. W latach siedemdziesiątych, w ramach tzw. akcji „Kuba”, w ciągu kilku sezonów przerabiano w Kruszwicy na cukier biały cukier trzcinowy dostarczony z Kuby. Lata siedemdziesiąte XX wieku to także czas intensywnej modernizacji zakładu, ciągłe zwiększenie mocy przerobowej, eksport cukru do krajów Bliskiego Wschodu.
W latach dziewięćdziesiątych przerób dobowy zwiększono do 3 600 ton buraków. W 1995 roku z przedsiębiorstwa państwowego cukrownia stała się spółką akcyjną. W 2003 roku, w wyniku kolejnej zmiany, cukrownia stała się częścią Krajowej Spółki Cukrowej S.A. Zmiany organizacyjne i prawne nie przeszkodziły w modernizacji fabryki. W 2003 roku zlikwidowano kolej wąskotorową. W 2006 roku zmieniono system rozładunku i transport buraków wewnątrz zakładu z wodnego na tzw. suchy. W 2008 roku oddano do użytku silos na cukier o pojemności 60 tys. ton, wprowadzono pełną automatyzację zakładu oraz powiększono zdolność przerobu buraka do 7 tys. ton na dobę.
W kampanii 2009/2010 roku po raz pierwszy w historii cukrowni w Kruszwicy wyprodukowano ponad 100 tys. ton cukru.
Nakłady na ochronę środowiska w ostatnich latach przyczyniły się do minimalizacji negatywnego oddziaływania Cukrowni na otoczenie. Cukrownia zlokalizowana jest na obszarze Natura 2000, do którego zaliczony jest Nadgoplański Park Tysiąclecia, dlatego też starannie podchodzi do kwestii ochrony środowiska. Jednym z elementów jest chociażby dziesięciokrotne zmniejszenie zużycia wody (z 50% w przeliczeniu na tonę surowca do 5%).
Cukrownia posiada w pełni zmodernizowaną i zautomatyzowaną pakownię. Główny asortyment produkowanego cukru to cukier kryształ biały w opakowaniach: 1 kg, 25 kg, 1000 kg oraz cukier luzem sprzedawany w autocysternach.
W roku 2015 rozpoczęto modernizację stacji ekstrakcji, w ramach której dokonany zostanie zakup ekstraktora wieżowego o nominale przerobowym 12 tys. ton/dobę wraz z urządzeniami towarzyszącymi. Przeprowadzona została także modernizacja stacji wypału wapna i przygotowania mleka wapiennego. Oprócz tego dokonano zakupu agregatu pompowego gazu saturacyjnego wraz z układem sterowania częstotliwościowego. W ramach ochrony środowiska przeprowadzono drugi etap modernizacji oczyszczalni ścieków przemysłowych oraz zmodernizowano instalacje wodno-ściekowe w obrębie fabryki
i oczyszczalni ścieków.
Na podst. KSC opr. pł
Fot. firmowe
