Skuteczniejsza walka z barszczem Sosnowskiego
Inwazyjny chwast barszcz Sosnowskiego sprowadzono do Polski z Kaukazu w latach 70. Miał być paszą dla bydła, a stał się utrapieniem nie tylko dla rolników.
Jest niebezpieczny dla ludzi i zwierząt, a jednocześnie trudny do zwalczenia. Jego substancje powodują rozległe poparzenia i uciążliwe alergie. Kontakt z rośliną wywołuje reakcje skórne, w tym oparzenia drugiego i trzeciego stopnia.
W Małopolsce udało się zmniejszyć jego populację o ok. 35–40% metodami mechaniczną i chemiczną. Według projektu UR w Krakowie rośliny są wycinane i opryskiwane środkami chemicznymi. Tam, gdzie nie można stosować zabiegów nalistnych, np. nad brzegami rzek – preparaty są wstrzykiwane do szyjki korzeniowej roślin.
Szacuje się, że w Polsce barszcz Sosnowskiego występuje na ok. 8 tys. ha, z czego w Małopolsce na ok. 250 ha. Roślina w pełni kwitnienia dochodzi do ok. 4 m wysokości. Bardzo często występuje nad rzekami i potokami. W ramach projektu "Środowisko bez barszczu Sosnowskiego" roślina jest zwalczana na 134 ha gruntów. Walka z tym groźnym chwastem jest trudna ze względu na wysoki współczynnik jego rozmnażania, odporność na wiele herbicydów oraz konieczność wielokrotnego powtarzania zabiegów niszczących.
Źródło: PAP – Nauka w Polsce
bie
