Na opieszałość przysługuje zażalenie

Postępowanie dotyczące decyzji o pozwoleniu na budowę prowadzone jest w oparciu na przepisach ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane oraz Kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie z treścią przepisu art. 35 § 1 KPA, organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawionych przez stronę, łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu na faktach i dowodach powszechnie znanych albo znanych z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ (§ 2 art. 35). Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej – nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym – w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania (§ 3). Wskazane wyżej terminy nie pozwalają staroście i wojewodzie przedłużać postępowania.

Strona postępowania, nawet przy przekroczeniu terminu rozpoznania sprawy we wskazanych terminach nie jest bezbronna. W myśl przepisu art. 37 § 1 KPA na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu – wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

 Organ rozpoznający złożone zażalenie może wyznaczyć dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządzić wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów w przyszłości.

 Już po wydaniu decyzji strona niezadowolona z rozstrzygnięcia może złożyć odwołanie (w terminie 14 dni) do organu wyższego stopnia, a w jego braku (np. w przypadku wydania decyzji przez ministra) – wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Od decyzji wójta, burmistrza bądź prezydenta miasta – odwołanie przysługuje do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Decyzje starostów zaskarża się do wojewodów, a decyzje wojewodów – do właściwych ministrów. Od powyższych reguł przepisy szczególne wprowadzają jednak wyjątki. Od decyzji organu wyższego stopnia stronom przysługuje już tylko skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a od jego wyroku – skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Na obie strony mają 30 dni.