Stare odmiany podstawą nowoczesnej hodowli

Zespół hodowców z Uniwersytetu Technicznego w Monachium pokazał, że stare odmiany roślin mogą wspomóc nowe w przezwyciężaniu zmian klimatu. Na pierwszy ogień poszła kukurydza. Naukowcy testują starsze geny w nowych odmianach pod kątem ich odporności na zimno. chodzi o możliwość wcześniejszego wysiewu kukurydzy. Przy pomocy opracowanej nowej metody molekularnej naukowcy poszukują interesujących cech w genomie starych odmian zaliczanych do grupy Landrace.

Hybrydy to mniejsza różnorodność

Mniejsza różnorodność w przypadku odmian hybrydowych kukurydzy oznacza, że ich hodowla podążająca w kierunku przede wszystkim wyższego plonowania czy tolerancji na szkodniki spowodowała, że genomy nowych odmian są mało zróżnicowane między sobą. Przykład niemiecki pokazuje, że uprawa odmian hybrydowych w niemieckich gospodarstwach już od 1960 r. mocno zatarła tą różnorodność. Naukowcy monachijscy są zdania, że skupianie się nad konkretnymi cechami skutkuje uśpieniem innych, jak np. tolerancji na zimno. Niestety stare odmiany dostępne są dziś praktycznie tylko w bazach danych nasion i praktycznie tylko z takiego źródła w poszukiwaniu starszych genów mogą korzystać naukowcy.

Kilka faktów o kukurydzy

1. Kukurydza zawitała do Europy wraz z Kolumbem w 1492 r.
2. W Niemczech kukurydzę zaczęto uprawiać w 1805 r.
3. Pierwsze hybrydowe odmiany kukurydzy powstały w USA w 1930 r.
4. W 1950 r. W Niemczech rozpoczęto hodowlę selekcyjną, czego wynikiem były pierwsze odmiany hybrydowe w tym kraju w roku 1965.
5. Pierwsze odmiany GMO kukurydzy pojawiły się w Europie w 1996 r., a ich uprawę w Niemczech zakazano w 2009 r.
6. W 2020 r. w tym kraju zarejestrowanych było 369 odmian kukurydzy.
7. Dziś z 1 ha kukurydzy można wyżywić 37 świń lub 7 opasów lub wyprodukować 19 tys. l mleka.

jd, fot. Daleszyński, źródło Agrarheute