Program azotanowy: bubel na koszt rolników

Skrócenie terminu jesiennego stosowania nawozów naturalnych dotknęło wielu gospodarzy, którym nie udało się na czas rozwieźć obornika czy gnojowicy. Jedni zwyczajnie nie zdążyli ze względu na długotrwałą suszę i problemy z przyoraniem nawozów (co jest wymogiem ustawowym), inni dowiedzieli się o skróconym terminie dopiero w ostatniej chwili.

Przepisy programu dopuszczają co prawda możliwość późniejszego zastosowania nawozów w sytuacjach wyjątkowych, jednak nikt nie potrafił jasno sprecyzować, czy w tym roku można z tego przepisu skorzystać. Nawet interpretacja wydana przez Ministerstwo Rolnictwa w połowie listopada nie daje jasnej odpowiedzi na pytanie, w jakich konkretnie warunkach można zastosować nawozy naturalne poza wyznaczonymi okresami i przede wszystkim jak udokumentować przyczyny takiego działania na wypadek kontroli.

Obecna interpretacja wskazuje, że to rolnik powinien ocenić zasadność późniejszego nawożenia, co jednak gdy z tą oceną nie zgodzą się kontrolerzy?  

Na wiosnę jeszcze gorzej

Kolejna przykra niespodzianka czeka rolników już wiosną. Począwszy od 2019 roku nie ma mowy, aby wyjechać w pole z jakimkolwiek nawozem zawierającym azot przed 1 marca. I to niezależnie od pogody!

Do tej pory taki zakaz obejmował tylko obszar OSN i nawozy naturalne, a na zdecydowanej większości kraju można było w sprzyjających warunkach siać azot w formie nawozów mineralnych już w lutym (pod warunkiem, że gleba nie była zalana, zamarznięta lub pokryta śniegiem). Była to powszechna praktyka i nawet jedna z pierwszych wersji programu azotanowego również dopuszczała stosowanie azotu mineralnego już od 15 lutego. Jednak w ostatecznej wersji – nie wiadomo dlaczego – zapis ten usunięto.

Z dotychczasowych doświadczeń wiemy, że wiosną zdarzało się bardzo dużo donosów na rolników siejących nawóz i o ile do tej pory w zdecydowanej większości były nieskuteczne, tak od przyszłego roku sianie nawozów przed 1 marca może niestety skończyć się karą.