Bodziszek oparł się chemii

Warto na początku wspomnieć, że bodziszek drobny choć jest gatunkiem jarym to również należy do chwastów bardzo dobrze zimujących. Szczególnie dobrze czuje się w łanach przerzedzonych, a puste miejsca może zakryć niemal całkowicie rozkładając liście na glebie. Jeśli gatunek ten pozostał mimo odchwaszczania to może oznaczać, że pojawił się on na plantacji nieco później, kiedy herbicydy doglebowe mogły przestać już działać lub ich działanie było już słabsze. Może także pozostać w miejscach niedopryskanych przy miedzach czy np. słupach. Jeśli przetrwa zimę szybko wyda nasiona i będzie źródłem zachwaszczenia w kolejnych sezonach. Jeśli jest taka możliwość to warto go zniszczyć jeszcze jesienią, bo wiosną zabiegi korekcyjne mogą być trudne do wykonania, np. ze względu na utrudniony wjazd w pole czy „uciekającą” fazę rozwojową rzepaku.

Co możemy zrobić?

Teraz do dyspozycji mamy praktycznie jedną substancję aktywną – propyzamid. W dostępnych 7 preparatach może być zarejestrowany w dwóch terminach stosowania (2 z nich zarejestrowane tylko w jednym terminie):

• w fazie 4–6 liści rzepaku (w zależności od preparatu)
• lub w czasie spoczynku wegetacyjnego na glebę bez okrywy śnieżnej.

Substancja rozkłada się szybciej pod wpływem promieniowania słonecznego oraz kiedy jest zastosowana na glebę o temp. powyżej 15^oC. W przypadku jednak stosowania późnojesiennego czynniki te nie mają już wielkiego wpływu na jej działanie. Przy okazji zwalczania bodziszka możemy także pozbyć się np. miotły zbożowej czy wyczyńca, które mogą stanowić problem w innych uprawach.

Zalecenia odchwaszczania rzepaku propyzamidem podczas spoczynku zimowego


Warto pamiętać o następstwie roślin w przypadku stosowania propyzamidu. Etykiety niektórych preparatów mają zapis, że np. zboża jare czy ozime oraz trawy mogą być uprawiane dopiero po 12 miesiącach od momentu zastosowania substancji w roślinie przedplonowej.