Reklama zniknie za 11 sekund

r e k l a m a
PARTNER
r e k l a m a
Strona główna>Artykuły>Uprawa>Rzepak>

Gnatarz i miniarka uszkadzają uprawy rzepaku

Obrazek

Monitorując nowe zasiewy rzepaku ozimego metodą żółtych naczyń, można stwierdzić w tej pułapce pojedyncze osobniki gnatarza rzepakowca. To bardzo groźny szkodnik, gdyż jego larwy mogą w ciągu kilku dni zniszczyć uprawę. Na liściach widać z kolei objawy żerowania miniarki kapuścianki.

Janusz Biernacki2 października 2021, 08:45
Jednym z groźniejszych szkodników upraw rzepaku ozimego jest gnatarz rzepakowiec. Szkody wyrządzają larwy, które są bardzo żarłoczne i w ciągu kilku dni mogą zniszczyć całą zieloną masę młodych liści. Młoda larwa ma kolor szarozielony, a dorastając, robi się cała czarna. Początkowo żeruje na spodniej stronie liści, wygryzając małe otwory, a przechodząc na górną stronę zjada cały miąższ, pozostawiając tylko nerwy liścia (patrz zdjęcie otwierające). 
Zwalczanie szkodników
Monitorując jesienią plantację przy pomocy żółtych naczyń sprawdza się zwłaszcza dolną stronę liści, poszukując tam młodych larw gnatarza. Próg ich ekonomicznej szkodliwości w okresie wschodów roślin to średnio 1 larwa na jednej roślinie. Po jego przekroczeniu można zastosować nalistnie insektycydy, tj.:
  • Decis Mega 50 EW, w dawce 0,15 l/ha, substancja czynna – deltametryna,
  • Delta 50 EW (0,15 l/ha; s.cz. deltametryna),
  • Inazuma 130 WG (0,3 kg/ha; acetamipryd + lambda-cyhalotryna),
  • Topgun 50 CS (0,15 l/ha; s.cz. lambda-cuhalotryna).
Termin stosowania ww. preparatów w okresie formowania i rozwoju rozety liściowej, natychmiast po wystąpieniu młodych larw, gdy średnia liczebność wynosi 1 larwa na 1 roślinie.
Preparat Inazuma 130 WG zwalcza także na uprawach rzepaku dość powszechną w tym sezonie miniarkę kapuściankę, w dawce 0,20–0,30 kg/ha. Insektycyd należy zastosować jesienią (lub wiosną) po wystąpieniu szkodników na młodych roślinach lub po zauważeniu pierwszych uszkodzeń, od fazy 3 do 9 i więcej liści w rozecie (BBCH 13–19).
Muchówka tego gatunku osiąga 3 mm długości, a larwy do 6 mm. Są one białe lub biało-kremowe, bez odnóży i wyodrębnionej głowy. Żerują w liściach, wyjadając miękisz pomiędzy skórkami blaszki liściowej (patrz foto). Później wgryzają się w ogonki liściowe, gdzie żerują do późnej jesieni. Zaatakowane rośliny są osłabione, żółkną, gorzej zimują, a przy dużych uszkodzeniach zamiera cała roślina jeszcze przed zimą.
[bie]


Picture of the author
Autor Artykułu:Janusz Biernacki
Pozostałe artykuły tego autora

Masz pytanie lub temat?Napisz do autora

Ważne Tematy

Polskie Wydawnictwo Rolnicze Sp. z o.o., ul. Metalowa 5, 60-118 Poznań. Akta rejestrowe przechowywane w Sądzie Rejonowym Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, VIII Wydziale Gospodarczym, KRS 0000101146, NIP 7780164903, REGON 630175513, kapitał zakładowy: 1.000.000 PLN.

Wszystkie prezentowane w ramach niniejszego portalu treści są własnością Polskiego Wydawnictwa Rolniczego Sp. z o.o., są zastrzeżone i chronione prawem autorskim, kopiowanie i dalsze rozpowszechnianie treści jest zabronione. (art. 25 ust. 1 pkt 1b ustawy z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych)