Krajowe białko na paszę
Od 2006 r. dyskutuje się intensywnie o możliwości wyeliminowania importowanej, poekstrakcyjnej śruty sojowej jako głównego źródła białka paszowego i zastąpienia jej surowcami krajowymi.
W dyskusji nt. zwiększenia udziału w paszach krajowego białka należy uwzględnić kilka elementów, są to:
Za główne krajowe źródła białka paszowego, mogące stanowić alternatywę dla PŚS, uchodzą produkty rzepakowe oraz nasiona roślin bobowatych. Marginalizacja pozostałych surowców, tj. mleka w proszku, mączki rybnej, czy drożdży wynika z ich wysokiej ceny lub ograniczeń stosowania ze względu na niekorzystne efekty uboczne. Poekstrakcyjna śruta rzepakowa i makuch rzepakowy cieszą się rosnącą popularnością, ale są wciąż niejednoznacznie oceniane przez hodowców zwierząt i budzą obawy, dotyczące bardziej intensywnego zastosowania paszowego. Wynikają one m.in. z historycznych, ale współcześnie bezzasadnych opinii nt. zawartości substancji antyżywieniowych. Polskie odmiany rzepaku charakteryzują się obecnie najniższą w świecie i wciąż malejącą zawartością glukozynolanów i kwasu erukowego. Pozwala to na wzrost ich wykorzystania w paszach, bez negatywnego wpływu na wskaźniki produkcyjne zwierząt. Uwzględniając areał upraw i skalę przetwórstwa rzepaku, jest to roślina o najwyższym potencjale zastosowania paszowego, która jako jedyna z uprawianych w Polsce stanowi realną alternatywę dla ograniczenia importu PŚS.
- wartość odżywczą i potencjał antyżywieniowy surowców białkowych,
- wskaźniki i opłacalność chowu zwierząt żywionych różnymi surowcami,
- wskaźniki ekonomiczne krajowej produkcji roślinnej,
- rynkowy potencjał surowców alternatywnych dla importowanej poekstrakcyjnej śruty sojowej (PŚS).
Za główne krajowe źródła białka paszowego, mogące stanowić alternatywę dla PŚS, uchodzą produkty rzepakowe oraz nasiona roślin bobowatych. Marginalizacja pozostałych surowców, tj. mleka w proszku, mączki rybnej, czy drożdży wynika z ich wysokiej ceny lub ograniczeń stosowania ze względu na niekorzystne efekty uboczne. Poekstrakcyjna śruta rzepakowa i makuch rzepakowy cieszą się rosnącą popularnością, ale są wciąż niejednoznacznie oceniane przez hodowców zwierząt i budzą obawy, dotyczące bardziej intensywnego zastosowania paszowego. Wynikają one m.in. z historycznych, ale współcześnie bezzasadnych opinii nt. zawartości substancji antyżywieniowych. Polskie odmiany rzepaku charakteryzują się obecnie najniższą w świecie i wciąż malejącą zawartością glukozynolanów i kwasu erukowego. Pozwala to na wzrost ich wykorzystania w paszach, bez negatywnego wpływu na wskaźniki produkcyjne zwierząt. Uwzględniając areał upraw i skalę przetwórstwa rzepaku, jest to roślina o najwyższym potencjale zastosowania paszowego, która jako jedyna z uprawianych w Polsce stanowi realną alternatywę dla ograniczenia importu PŚS.
Rośliny bobowate i lnianka
W grupie roślin bobowatych za najważniejsze pod względem paszowym uważa się łubiny, groch i bobik. Badania potwierdzają pozytywny wpływ na wskaźniki produkcji zwierzęcej łubinu żółtego i wąskolistnego oraz grochu. Nasiona tych roślin, zwłaszcza komponowane w odpowiednich proporcjach z poekstrakcyjną śrutą rzepakową, zapewniają wartość biologiczną białka paszowego, umożliwiającą całkowitą rezygnację z PŚS.
W ostatnich latach w Polsce coraz więcej uwagi zwraca się na lniankę, jako uprawę w wysokim stopniu dostosowaną do krajowych warunków glebowo-klimatycznych, która może stanowić także komponent krajowego źródła białka paszowego. Makuch z lnianki charakteryzuje się wysoką wartością biologiczną białka i energetycznością, poprawiającą opłacalność jego zastosowania w żywieniu zwierząt…
W grupie roślin bobowatych za najważniejsze pod względem paszowym uważa się łubiny, groch i bobik. Badania potwierdzają pozytywny wpływ na wskaźniki produkcji zwierzęcej łubinu żółtego i wąskolistnego oraz grochu. Nasiona tych roślin, zwłaszcza komponowane w odpowiednich proporcjach z poekstrakcyjną śrutą rzepakową, zapewniają wartość biologiczną białka paszowego, umożliwiającą całkowitą rezygnację z PŚS.
W ostatnich latach w Polsce coraz więcej uwagi zwraca się na lniankę, jako uprawę w wysokim stopniu dostosowaną do krajowych warunków glebowo-klimatycznych, która może stanowić także komponent krajowego źródła białka paszowego. Makuch z lnianki charakteryzuje się wysoką wartością biologiczną białka i energetycznością, poprawiającą opłacalność jego zastosowania w żywieniu zwierząt…
Przeczytaj również
glukozynolanykrajowe źródła białka pasowegokwas erukowylnianka siewnamakuch rzepakowyrośliny bobowateśruta rzepakowasubstancje antyzywieniowewartość biologiczna białka
Masz pytanie lub temat?Napisz do autora