Jesteś w strefie Premium
Przeprowadzenie drogi koniecznej
Pytanie: Od ponad 40 lat nasze gospodarstwo korzysta z drogi, która biegnie przez pole sąsiada. Ostatnio sąsiad zażądał, byśmy przestali z niej korzystać i postawił szlaban. Niestety, nie mamy innego dostępu do drogi publicznej. Czy możemy starać się o zasiedzenie służebności?
Zgodnie z treścią art. 292 Kodeksu cywilnego, dopuszczalne jest nabycie przez zasiedzenie służebności gruntowej, ale tylko takiej, która polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przyjmuje się, że możliwe jest nabycie przez zasiedzenie służebności, która:
a) polega na posiadaniu służebności gruntowej;
b) obejmuje trwałe i widoczne urządzenie na cudzej nieruchomości;
c) nie opiera się na uprzednio ustanowionej służebności gruntowej;
d) nieprzerwanie trwa 20 lat (w przypadku nabycia posiadania w dobrej wierze) albo 30 lat (w przypadku nabycia posiadania w złej wierze).
Z pytania Czytelnika nie można wywnioskować, czy droga, z której korzystano jest jedynie drogą polną, czy też w jakikolwiek trwale zagospodarowaną. W pierwszym przypadku do zasiedzenia służebności nie dojdzie. Nie oznacza to jednak, że Czytelnik jest na przegranej pozycji. Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej – drogi koniecznej (art. 145 § 1 Kodeksu cywilnego).
Przeprowadzenie drogi koniecznej nastąpi z uwzględnieniem potrzeb nieruchomości niemającej dostępu do drogi publicznej oraz z najmniejszym obciążeniem gruntów, przez które droga ma prowadzić. Jeżeli potrzeba ustanowienia drogi jest następstwem sprzedaży gruntu lub innej czynności prawnej, a między zainteresowanymi nie dojdzie do porozumienia, sąd zarządzi, o ile to jest możliwe, przeprowadzenie drogi przez grunty, które były przedmiotem tej czynności prawnej. Przeprowadzenie drogi koniecznej powinno uwzględniać interes społeczno-gospodarczy. Czytelnik winien wystąpić do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości z wnioskiem o ustanowienie służebności drogi koniecznej.
adwokat Mikołaj Pomin
a) polega na posiadaniu służebności gruntowej;
b) obejmuje trwałe i widoczne urządzenie na cudzej nieruchomości;
c) nie opiera się na uprzednio ustanowionej służebności gruntowej;
d) nieprzerwanie trwa 20 lat (w przypadku nabycia posiadania w dobrej wierze) albo 30 lat (w przypadku nabycia posiadania w złej wierze).
Z pytania Czytelnika nie można wywnioskować, czy droga, z której korzystano jest jedynie drogą polną, czy też w jakikolwiek trwale zagospodarowaną. W pierwszym przypadku do zasiedzenia służebności nie dojdzie. Nie oznacza to jednak, że Czytelnik jest na przegranej pozycji. Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej – drogi koniecznej (art. 145 § 1 Kodeksu cywilnego).
Przeprowadzenie drogi koniecznej nastąpi z uwzględnieniem potrzeb nieruchomości niemającej dostępu do drogi publicznej oraz z najmniejszym obciążeniem gruntów, przez które droga ma prowadzić. Jeżeli potrzeba ustanowienia drogi jest następstwem sprzedaży gruntu lub innej czynności prawnej, a między zainteresowanymi nie dojdzie do porozumienia, sąd zarządzi, o ile to jest możliwe, przeprowadzenie drogi przez grunty, które były przedmiotem tej czynności prawnej. Przeprowadzenie drogi koniecznej powinno uwzględniać interes społeczno-gospodarczy. Czytelnik winien wystąpić do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości z wnioskiem o ustanowienie służebności drogi koniecznej.
adwokat Mikołaj Pomin
