Odpowiedź: Generalna zasada zawarta w art. 172 Kodeksu cywilnego mówi, iż posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.
Do 30 września 1990 r. przepisy Kodeksu cywilnego uniemożliwiały nabycie przez zasiedzenie nieruchomości stanowiących własność państwową. Możliwość ta istnieje dopiero od 1 października 1990 r. Mimo zniesienia zakazu zasiedzenia nieruchomości państwowych sposób obliczania okresu koniecznego do zasiedzenia jest odmienny od tego, jaki obowiązuje przy „normalnych” nieruchomościach.
Zgodnie z przepisami przejściowymi, termin zasiedzenia ulega skróceniu o czas posiadania biegnący w okresie obowiązywania (czyli do 30 września 1990 r.) zakazu zasiedzenia, jednakże nie więcej niż o połowę. Oczywiście chodzi tutaj o obecnie obowiązujące terminy zasiedzenia i właśnie one podlegają skróceniu, najwyżej jednak o połowę.
Podlega zatem...
