Odpowiedź: W przypadku długów o mniejszej wartości, jeśli przekazanie ich osobiste nie jest możliwe, dłużnik może pieniądze przekazać za pośrednictwem poczty. Wierzyciel w zasadzie nie ma prawa odmówić przyjęcia świadczenia, jeśli jest ono wymagalne (gdy upłynął termin, do którego miało zostać spełnione). Wierzyciel, gdy bez uzasadnionego powodu uchyla się od przyjęcia zaofiarowanego świadczenia lub odmawia dokonania czynności, bez której świadczenie nie może być spełnione, albo oświadcza dłużnikowi, że świadczenia nie przyjmie, pozostaje w zwłoce.
W takiej sytuacji wierzyciel może domagać się naprawienia powstałej stąd szkody oraz złożyć przedmiot do depozytu sądowego. Złożenie do depozytu wymaga uprzedniego wystąpienia z wnioskiem do właściwego sądu rejonowego o wyrażenie na to zgody. Po uzyskaniu postanowienia wierzyciel ma obowiązek złożenia sumy na wskazanym rachunek depozytowy sądu.
Jeśli tego nie uczyni, to on pozostaje w zwłoce i wierzyciel, choć wcześniej odmawiał przyjęcia świadczenia, może żądać odsetek. Jeśli jednak dłużnik złoży świadczenie do depozytu uznaje się, że zaspokoił wierzyciela. Ten z kolei może uzyskać pieniądze z depozytu, wykazując, że jest uprawniony do ich odbioru.
