Hiszpańska odporność na zasolenie

W warunkach hiszpańskich już 20% gleb jest nadmiernie zasolonych. Rozwiązaniem może być uprawa odmian tolerancyjnych na te niekorzystne warunki. Pod lupę poszedł rzodkiewnik pospolity – roślina bardzo często wykorzystywana do badań laboratoryjnych i już nie pierwszy raz w doświadczeniach dotyczących suszy czy zasolenia. Na poziomie genowym naukowcy skupili się na genach tempranillo (TEM, "temprano" po hiszpańsku oznacza "wcześnie"). Wykazali, że rośliny w warunkach zasolonej gleby z normalnym poziomem tych genów nie kwitną i nie wydają nasion. Zmutowane natomiast, o obniżonym poziomie TEN zakwitały i wydawały nasiona wcześniej, niż miałoby to miejsce w normalnych warunkach (na zdjęciu rośliny po prawej stronie z zaznaczonymi na niebiesko kwiatami).
Dodatkowo badacze stwierdzili, że liście roślin z niedoborem TEN później się starzeją, bo maleje w nich poziom kwasu jasmonowego, hormonu starzenia. Jednocześnie gromadzą one więcej prekursorów witaminy E, które działają jako przeciwutleniacze w warunkach stresu solnego, co prowadzi do wolniejszej degradacji fotosyntetycznych pigmentów liści, które zmieniają kolor z zielonego na żółty.
Hiszpańscy naukowcy badają teraz ryż pod kątem roli genów TEM w tolerancji na zasolenie. Ryż jest bowiem ważną rośliną uprawną w tym kraju i dość wrażliwą na zasolenie środowiska.

jd, fot. CRAG Institute