Miotła zbożowa zaczyna się krzewić - nie spóźnij się z zabiegiem

Próg szkodliwości chwastów nie jest łatwy do ustalenia. W 1982 r. prof. Henryka Rola z IUNG oszacowała go na 5–10 szt./m². W 20 lat później wraz z mężem prof. Józefem Rolą opublikowała pracę, z której wynika, że 5 szt./m² powoduje spadek plonu pszenicy ozimej o 1%, ale już 10 szt./m² obniża plon o 6%, 25 szt./m² o 16% a 50 szt./m² aż o 27 %. Jak małe są to ilości chwastu wystarczy porównać je do obsady pszenicy. Otóż 10 szt./m² powodujące dotkliwy spadek plonu pszenicy o 6%, to zaledwie jedna miotła zbożowa na 25-40 pszenic w zależności od obsady. Natomiast strata ponad ćwierci plonu, to jedna miotła na 2,5-4 pszenice. Wydaje się, że tak dużej obsady jak ta ostania nie notujemy. Jednak jest wręcz przeciwnie – miotła zbożowa bardzo często występuje w takiej osadzie a nawet większej.

Wystarczy nachylić się nad polem i poszukać maleńkich o tej porze roku siewek czy rozkrzewionych mioteł zbożowych. Okazuje się często, że w międzyrzędach na odcinku kilkunastu centymetrów znajdujemy ich po kilka a nawet kilkanaście. Jeżeli przyjmiemy, że obserwowany odcinek pola, to zaledwie 1/100 metra kwadratowego to mamy kilkaset a nawet ponad tysiąc osobników miotły zbożowej na metrze kwadratowym!

Siewki miotły zbożowej bardzo łatwo przeoczyć. Są one niepozorne, nitkowate, często wschodzą pomiędzy zbożem o szerokich liściach. W fazie BBCH 11 jest to najczęściej zielona niteczka długości do 2 cm, rzadko kiedy więcej.

W następnej fazie, drugiego liścia (BBCH 12) niteczka ta jest rozgałęziona, ale drugi liść nie jest wiele szerszy od pierwszego.

Dopiero od fazy BBCH 13 roślina robi się nieco szersza a trzeci liść nabiera płaskiego charakteru, jest jednak najczęściej w pączku złożony.

Od pojawienia się czwartego liścia miotła zbożowa wchodzi w fazę krzewienia (BBCH 21). Wówczas siewka nabiera większego rozmiaru.

Jak widać na zdjęciach siewki miotły są bardzo małe i niestety nie sią zauważane do chwili, kiedy wchodzą w pełnię krzewienia. Groźne jest to, że im miotła jest bardziej rozwinięta, tym herbicydy działają słabiej lub wymagają wyższych, pełnych dawek. Dlatego z zabiegiem nie należy zwlekać! Nie powinniśmy zatem czekać na nowe wschody chwast. Wiele preparatów działa także przez glebę i jeżeli obawiamy się, że będą kolejne fale wschodów miotły, np. zboże jest z późnego siewu, to lepiej wybrać taki, który ma działanie choć częściowe przez glebę. Do takich substancji miotłobójczych należą:

• chlorosulfuron (także przez liście)
• chlorotoluron (70% przez korzenie, 30% przez liście)
• flufenacet (także przez hypokotyl, substancja wspierająca inne)
• flurochloridon (także pzrez liscienie i koleoptyl chwastów dwuliściennych)
• jodosulfuron metylosodowy (w małym stopniu przez glebę)
• mezosulfuron metylowy (także przez liście, substancja wspierająca inne)
• pinoksaden (w minimalnym stopniu przez korzenie)
• pendimetalina (w mniejszym stopniu przez liście)
• propoksykarbazon sodu (głównie przez liście, przez korzenie słabo)
• prosulfokarb (także przez liście)
• tienkarbazon metylu (także przez hypokotyl, substancja wspierająca inne)
• tifensulfuron metylu (także przez liście)

tcz