Większość mikroelementów należy podawać roślinom we wczesnych fazach rozwoju, gdyż wówczas wykazują na nie największe zapotrzebowanie. Główne rośliny uprawne mają też różne zapotrzebowanie na te składniki pokarmowe. Warto więc poznać te wymogi – patrz tabela.
Zasobność krajowych gleb, w tym ich typów, w mikroskładniki jest także różna i przedstawia się następująco:
- bor – 70% jest uboga; średnia zawartość wynosi 30–100 mg/kg gleby
- miedź – mady są zasobne, gleby organiczne i lekkie – ubogie; średnia zawartość 5–25 mg/kg gleby
- cynk – gleby kwaśne są zasobne; średnia zawartość 25–100 mg/kg gleby
- mangan – wysoka zasobność w całym kraju; średnia zawartość 100–800 mg/kg gleby
- molibden – 40% wykazuje niską zasobność; średnia zawartość 0,5–4 mg/kg gleby.
Warto też mieć na uwadze, że niskie pH gleby ogranicza dostępność niemal wszystkich mikroelementów, poza molibdenem, nadwyżka w glebie Ca, zwłaszcza w pierwszym roku po wapnowaniu pola ogranicza dostępność dla roślin B, Fe i Mn. Zbyt wysoka zasobność w fosfor unieruchamia w glebie Cu, Mn, i Zn, natomiast nadmiar Fe blokuje w niej fosfor.
[bie]
