Mocne hybrydy w PDO żyta ozimego

Producenci, poszukując odmian do siewu, pytają zwykle o wysokość ich plonowania. W życie ozimym prym pod tym względem wiodą formy mieszańcowe. Nie można jednak opierać strategii zasiewów tylko na tym parametrze. Wybór odmian należy też wesprzeć ocenami wylegania, podatności na choroby (np. rdza brunatna, na zdjęciu), czy przydatności w żywieniu zwierząt. Większość z nich uwzględniają badania PDO.

Dobry sezon wegetacyjny
Sezon wegetacyjny 2019/2020 był korzystny pod względem plonowania żyta ozimego, a uzyskane wyniki były wyższe niż w dwóch poprzednich latach. Średni plon ziarna odmian wzorcowych na przeciętnym poziomie agrotechniki (a₁) w doświadczeniach PDO wyniósł 70,8 dt/ha (dla trzynastu odmian populacyjnych) i był o ponad 8 dt/ha wyższy niż przed rokiem.
Analizując wyniki PDO, eksperci COBORU, izb rolniczych i samorządów wojewódzkich ustalają corocznie tzw. Listy odmian zalecanych do uprawy (LOZ) na terenie poszczególnych województw. W 2021 r. odmianami rekomendowanymi do uprawy w największej ich liczbie są: KWS Vinetto (15) i Dańkowskie Granat (13).

Postęp hodowli
Sukcesem w hodowli nowych odmian żyta było stworzenie form mieszańcowych, plonujących wyżej w porównaniu z odmianami populacyjnymi. Do najlepszych pod tym względem należą zrejestrowane 2021 r. – KWS Rotor i KWS Igor oraz nieco starsze kreacje – KWS Tayo i KWS Vinetto. Osiągają one plon w przedziale 86,1–85,6 dt/ha, czyli o ok. 18 dt/ha wyżej niż najlepsza odmiana populacyjna Dańkowskie Kanter (68,1 dt/ha) oraz o ok. 23 dt/ha od najgorzej ocenianej w ostatnim trzyleciu populacyjnej odmiany Stanko (62,8 dt/ha). Również najgorzej plonująca mieszańcowa odmiana Tur ma wyższy wynik (76,1 dt/ha) od najlepiej plonującej odmiany populacyjnej...