Wyniki PDO pszenżyta ozimego

Obecnie hodowcy odmian pszenżyta ozimego kładą nacisk nie tylko na wysoki potencjał plonowania, ale także na zimotrwałość, odporność na choroby, porastanie, wyleganie łanu, a także zawartość białka. Każda z tych cech silnie rzutuje nie tylko na plon, ale także na jakość pozyskanego ziarna i koszt prowadzenia uprawy.

Nie tylko zdrowotność odmian
Do najczęściej występujących chorób w uprawie pszenżyta ozimego należą mączniak prawdziwy, rdza żółta, rdza brunatna, septorioza liści oraz fuzarioza kłosów. Postęp hodowlany pozwolił na zmniejszenie wrażliwości odmian na mączniaka prawdziwego, który jeszcze niedawno powodował znaczne spadki plonów. Odmiany, które uzyskały wysokie noty w ocenie zdrowotności to Sekret, Borwo i Kasyno.
Drugim ważnym „defektem” w uprawie pszenżyta jest skłonność wielu odmian do porastania ziarniaków w kłosie. W ostatnim sezonie najwyższą odporność dla tej cechy stwierdzono u odmiany Dolindo. Mała odporność na ten czynnik znacznie pogarsza jakość ziarna.
Szczególnym kierunkiem w hodowli pszenżyta ozimego jest także podwyższona odporność na wyleganie. Na terenach, gdzie m.in. aura sprzyja temu zjaw...