Jesteś w strefie Premium
Szczepienia zwalczą choroby – różyca

Lepiej zapobiegać niż leczyć – tę starą prawdę znają wszyscy. Podpowiadamy, jak wprowadzić ją w życie w chlewni i chronić zdrowie świń. Jak zapobiegać różycy podpowiada prof. Zygmunt Pejsak.
Szczepienia profilaktyczne przeciw chorobom bakteryjnym i wirusowym świń są ekonomicznie najbardziej uzasadnione. Warunkiem jest podejście kompleksowe, uwzględniające zapewnienie dobrostanu zwierzętom i korzystanie ze szczepionek o sprawdzonej, wysokiej skuteczności. Ważna jest też poprawna technika szczepień oraz optymalny wybór szczepionek, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych chorób i cyklu produkcyjnego.
O tym czy i kiedy należy zaszczepić świnie decyduje lekarz weterynarii opiekujący się stadem. Tym niemniej istnieją pewne wytyczne, schematy postępowania.
Warto wiedzieć jakimi szczepionkami dysponują lekarze. Czym biopreparaty różnią się od siebie i jakie są zasady ich podawania.
RÓŻYCA ŚWIŃ
Przeciw różycy stosowane są szczepionki z żywymi, atenuowanymi szczepami lub ze szczepami inaktywowanymi. Te pierwsze mają przewagę nad szczepionkami inaktywowanymi ze względu na silniejsze pobudzenie układu odpornościowego. Z uwagi na nierzadkie powikłania poszczepienne po stosowaniu szczepionek atenuowanych, są one coraz rzadziej wykorzystywane w praktyce. Wycofywanie się z ich stosowania związane jest z faktem dość częstego występowania wśród trzody chlewnej drobnoustrojów obniżających odporność (PRRSV, PCV2, Mycoplasma hyopneumoniae), co zwiększa częstość powikłań po stosowaniu szczepionek atenuowanych przeciw różycy świń. W krajach UE szczepionki żywe stosowane są rzadko. Do produkcji szczepionek inaktywowanych stosuje się szczepy serotypu 2 (czyli B) włoskowca różycy. Szczepy te wytwarzają na podłożach z dodatkiem surowicy czynnik immunogenny, istotny w indukowaniu czynnej odporności przeciwzakaźnej.
Szczepieniu poddawane są świnie 2–3-miesięczne, dwoma iniekcjami w odstępach 3–4 tygodni. Odporność utrzymuje się około 6 miesięcy.
Lochy immunizuje się przed pokryciem dwukrotnie, w odstępie około 4 tygodni, tak by drugie szczepienie miało miejsce około 2 tygodni przed kryciem. Oprócz serotypu 2 w niektórych szczepionkach uwzględnia się również serotyp 1 (czyli A).
W Polsce zarejestrowane zostały przeciw różycy następujące szczepionki ze szczepami inaktywowanymi (zabitymi) włoskowca różycy (Erysipelothrix rhusiopathie): Porcilis®Ery (hodowla serotypu 2 E. rhusiopathiae); Porcilis EPL, Ruvax (hodowla serotypu 2 E. rhusiopathiae); Suibiovac Ery (serotypy 1 i 2); Eryseng i Erysin. Szczepionki te zalecane są do dwukrotnego podawania, natomiast Erysin zalecany jest do stosowania jednokrotnego.
W styczniowym wydaniu "top świnie" opisujemy schemat postępowania profilaktycznego w przypadku wszystkich chorób bakteryjnych u świń. Zapraszamy do lektury.
O tym czy i kiedy należy zaszczepić świnie decyduje lekarz weterynarii opiekujący się stadem. Tym niemniej istnieją pewne wytyczne, schematy postępowania.
Warto wiedzieć jakimi szczepionkami dysponują lekarze. Czym biopreparaty różnią się od siebie i jakie są zasady ich podawania.
RÓŻYCA ŚWIŃ
Przeciw różycy stosowane są szczepionki z żywymi, atenuowanymi szczepami lub ze szczepami inaktywowanymi. Te pierwsze mają przewagę nad szczepionkami inaktywowanymi ze względu na silniejsze pobudzenie układu odpornościowego. Z uwagi na nierzadkie powikłania poszczepienne po stosowaniu szczepionek atenuowanych, są one coraz rzadziej wykorzystywane w praktyce. Wycofywanie się z ich stosowania związane jest z faktem dość częstego występowania wśród trzody chlewnej drobnoustrojów obniżających odporność (PRRSV, PCV2, Mycoplasma hyopneumoniae), co zwiększa częstość powikłań po stosowaniu szczepionek atenuowanych przeciw różycy świń. W krajach UE szczepionki żywe stosowane są rzadko. Do produkcji szczepionek inaktywowanych stosuje się szczepy serotypu 2 (czyli B) włoskowca różycy. Szczepy te wytwarzają na podłożach z dodatkiem surowicy czynnik immunogenny, istotny w indukowaniu czynnej odporności przeciwzakaźnej.
Szczepieniu poddawane są świnie 2–3-miesięczne, dwoma iniekcjami w odstępach 3–4 tygodni. Odporność utrzymuje się około 6 miesięcy.
Lochy immunizuje się przed pokryciem dwukrotnie, w odstępie około 4 tygodni, tak by drugie szczepienie miało miejsce około 2 tygodni przed kryciem. Oprócz serotypu 2 w niektórych szczepionkach uwzględnia się również serotyp 1 (czyli A).
W Polsce zarejestrowane zostały przeciw różycy następujące szczepionki ze szczepami inaktywowanymi (zabitymi) włoskowca różycy (Erysipelothrix rhusiopathie): Porcilis®Ery (hodowla serotypu 2 E. rhusiopathiae); Porcilis EPL, Ruvax (hodowla serotypu 2 E. rhusiopathiae); Suibiovac Ery (serotypy 1 i 2); Eryseng i Erysin. Szczepionki te zalecane są do dwukrotnego podawania, natomiast Erysin zalecany jest do stosowania jednokrotnego.
W styczniowym wydaniu "top świnie" opisujemy schemat postępowania profilaktycznego w przypadku wszystkich chorób bakteryjnych u świń. Zapraszamy do lektury.