Problem z ziemniakami w Łódzkiem

Okolice Sieradza są prawdziwym zagłębiem uprawy tego warzywa, gdzie od wielu lat jest uprawiane przez rolników. Plantacje liczą zazwyczaj od 10 do 20 ha, część z nich to odmiany wczesne – przykrywane folią lub agrowłókniną. Materiał hodowlany sprowadzany jest z Holandii i namnażany u nas, część stanowią odmiany krajowe.

Jan Kołodziejczyk ze wsi Sarny w gminie Błaszki prowadzi 25-hektarowe gospodarstwo, co roku pod ziemniaki przeznacza kilkanaście ha, z czego 2–3 ha pod osłoną a 4–5 ha to uprawy podkiełkowane bez przykrycia.

– W tym sezonie w Polsce zebrano 9,5 mln t bulw, z czego 1,5 mln to typowa nadprodukcja. Spadły ceny, w hurcie za 1 kg ziemniaków jadalnych odbiorcy proponują nam tylko 20 gr – narzeka Kołodziejczyk, który własnym transportem wozi towar na Dolny Śląsk. Nie wiąże się umowami ze stałymi odbiorcami, surowiec odbierają hurtownicy. Owszem są firmy do stałej współpracy z supermarketami i lepiej płacą, ale wiążą się one z producentami o areale od 30 do 40 ha w górę. Drobniejsi muszą się zrzeszać w grupy.

– Odbiorcy z Europy Zachodniej ze względu na niezwalczenie u nas bakteriozy nie chcą naszego surowca, ponieważ obligatoryjnie musi iść za nim dokumentacja fitosanitarna. Wówczas tamtejszy importer może się spodziewać nieustannych kontroli. I po co mu to wszystko potrzebne? – retorycznie pyta inny plantator spod Sieradza. Jego zdaniem nasz rząd powinien wystąpić z programem walki z wirusem bakteriozy. Mamy u nas 300 tys. producentów ziemniaka, ale powyżej 5 ha uprawia je tylko 30 tys. Program ten – zdaniem naszego rozmówcy – powinien dotyczyć tylko tych ostatnich.

Sadzenie najwcześniejszych ziemniaków (pod osłony), w zależności od roku, odbywa się od 5 do 20 marca, ich zbiór na przełomie maja i czerwca – w zależności od aury. Plantatorzy z okolic Sieradza zaraz po wykopkach, jeszcze w tym samym roku, uprawiają zazwyczaj kapustę (białą, włoską i pekińską) lub sieją zboże, facelię i słonecznika dla płodozmianu.
as