Recepta na długie leżakowanie

Pisaliśmy już niejednokrotnie, że przechowalnia to nie sanatorium, więc ziemniaki do niej trafiające muszą być wysokiej jakości, zwłaszcza jeśli mają leżeć aż do wiosny czekając na odstawę.

– W tym roku moje przechowalnie były w pełni zapełnione niemal do połowy lutego, a przechowuję zwykle 5–6 tys. t ziemniaków w całości przeznaczonych na chipsy. Na szczęście do momentu rozpoczęcia odstawy nie zauważałem większych problemów z ich przechowywaniem – mówi Błażej Szejner, plantator z miejscowości Prosna w powiecie chodzieskim w Wielkopolsce. Zaznacza jednak, że punktowo rozpoczynały się w tym okresie niewielkie procesy gnilne, których pochodzenia jednak nie dało mu się jednoznacznie ustalić. Podejrzewa, że być może w tych miejscach znalazły się bulwy z wymoklisk na polach. Podkreśla, że ziemniaki bezwzględnie muszą trafić do przechowalni w jak najlepszej kondycji, niepoobijane i jak najmniej zanieczyszczone oraz wolne od wirusów. Wtedy mogą leżeć z powodzeniem nawet do czerwca. Dodaje, że w tym roku dodatkowo jest problem z suchą masą bulw, ale obserwuje, że nie tylko on boryka się z tą przypadłością.

Mogą długo leżeć, ale...

– Najdłużej przechowywane przeze mnie ziemniaki leżakowały do sierpnia. Są w stanie to wytrzymać, jednak wtedy utrzymanie odpowiednich warunków w częściowo opróżnionej przechowalni jest dużo trudniejsze niż w pełnej – mówi rolnik. Łatwiej też monitorować ziemniaki w przechowalni jesienią niż wiosną. Jesienią bowiem wymagają one szybkiego zabliźnienia ran i wysuszenia. Wiosną dochodzi jeszcze przede wszystkim kwestia wilgotności, najlepiej by była ona na poziomie 95–96%. Wiosną ważny jest wysoki turgor bulw, dlatego w swoich przechowalniach rolnik stara się od listopada do lutego utrzymać wilgotność 98%.

Więcej praktycznych informacji o sposobach na długie przechowywanie ziemniaka w najnowszym numerze naszego kwartalnika "Ziemniaki" (dostępny tylko w prenumeracie z "top agrar Polska").

jd, fot. Szejner