Chwościk też opiera się chemii

Zjawisko odporności agrofagów dotyczy nie tylko chwastów – tam jest ono najpopularniejsze. Substancjom czynnym opierają się też choroby, m.in. chwościk buraka
Niestety, odporność chwościka na fungicydy z różnych grup chemicznych, wzrasta wraz z intensyfikacją ochrony. W rejonach, w których konieczne jest wykonywanie kilku zabiegów, zjawisko to jest częstsze, niż w rejonach mniej zagrożonych wystąpieniem tej choroby. Obecnie obserwuje się odporność chwościka na strobiluryny u około 60% badanych izolatów, a na epoksykonazol 40% (patrz tabela). Najwięcej odporności występuje na południowym wschodzie Polski. Wraz z przemieszczaniem się w kierunku centrum ich częstość maleje. Odporność na difekonazol jest na razie najrzadziej spotykana. Prawdopodobnie jest to spowodowane krótszym okresem stosowania tego środka w ochronie buraka.
Zmianuj substancje
Obroną przed powstawaniem odporności jest przede wszystkim stosowanie do kolejnych zabiegów ochronnych preparatów, zawierających różne substancje czynne oraz stosowanie preparatów w zalecanych dawkach. Niestety, ciągle brak do ochrony buraka preparatów zawierających miedź. Dodatek tego pierwiastka stosowany jest powszechnie w większości krajów, w których plantacje zagrożone są przez chwościka, a jak dotąd nie wykryto odporności tego patogena na miedź.Skuteczna ochrona plantacji buraka przed chwościkiem wymaga natychmiastowej reakcji na pojawienie się objawów choroby i wykonanie zabiegu. Może być on wykonany preparatem jednoskładnikowych lub zawierającym dwie substancje czynne (np. triazol + strobiluryna). Drugi zabieg, przy pogodzie sprzyjającej rozwojowi chwościka (ciepło z okresami wilgotnymi), powinien być wykonany po około trzech tygodniach. Należy do niego zastosować inny preparat dwuskładnikowy, szczególnie gdy pierwszy zabieg był wykonany preparatem jednoskładnikowym.
jd, fot. Daleszyński