Chwościk też opiera się chemii

Znaczące skrócenie listy substancji czynnych do ochrony buraka przed chorobami i konieczność częstszego stosowania tych samych substancji to jednocześnie wzrost częstości pojawiania się u zwalczanych patogenów odporności! Dzięki badaniom prowadzonym w IOR – PIB wiadomo, że niemal 100% populacji ch4wościka Cercospora beticola jest odporna na tiofanat metylu. Substancja ta wchodzi w skład 19 fungicydów zarejestrowanych w buraku. Zabiegi z zastosowaniem samego tiofanatu przeciwko chwościkowi często mogą okazać się zupełnie nieskuteczne.

Niestety, odporność chwościka na fungicydy z różnych grup chemicznych, wzrasta wraz z intensyfikacją ochrony. W rejonach, w których konieczne jest wykonywanie kilku zabiegów, zjawisko to jest częstsze, niż w rejonach mniej zagrożonych wystąpieniem tej choroby. Obecnie obserwuje się odporność chwościka na strobiluryny u około 60% badanych izolatów, a na epoksykonazol 40% (patrz tabela). Najwięcej odporności występuje na południowym wschodzie Polski. Wraz z przemieszczaniem się w kierunku centrum ich częstość maleje. Odporność na difekonazol jest na razie  najrzadziej spotykana. Prawdopodobnie jest to spowodowane krótszym okresem stosowania tego środka w ochronie buraka.

Odporność izolatów chwościka na fungicydy*

Zmianuj substancje

Obroną przed powstawaniem odporności jest przede wszystkim stosowanie do kolejnych zabiegów ochronnych preparatów, zawierających różne substancje czynne oraz stosowanie preparatów w zalecanych dawkach. Niestety, ciągle brak do ochrony buraka preparatów zawierających miedź. Dodatek tego pierwiastka stosowany jest powszechnie w większości krajów, w których plantacje zagrożone są przez chwościka, a jak dotąd nie wykryto odporności tego patogena na miedź.
Skuteczna ochrona plantacji buraka przed chwościkiem wymaga natychmiastowej reakcji na pojawienie się objawów choroby i wykonanie zabiegu. Może być on wykonany preparatem jednoskładnikowych lub zawierającym dwie substancje czynne (np. triazol + strobiluryna). Drugi zabieg, przy pogodzie sprzyjającej rozwojowi chwościka (ciepło z okresami wilgotnymi), powinien być wykonany po około trzech tygodniach. Należy do niego zastosować inny preparat dwuskładnikowy, szczególnie gdy pierwszy zabieg był wykonany preparatem jednoskładnikowym.

jd, fot. Daleszyński