Reklama zniknie za 11 sekund

Jesteś w strefie Premium
Strona główna>Artykuły>Prawo>Aktualności>

Czy na posiadanie zbiornika na paliwo wymagane jest pozwolenie?

Obrazek

Z praktyki i dotychczasowego orzecznictwa sądów wynika, że na posadowienie zbiornika na paliwo wymagane jest pozwolenie na budowę.

Andrzej Sawa15 kwietnia 2019, 11:03
Postęp technologiczny najprawdopodobniej wyprzedził nienadążające za życiem przepisy Prawa budowlanego. Tak wynika z zapisów art. 29 i 30 tej ustawy, dotychczasowego orzecznictwa w tej sprawie i przykładu naszego Czytelnika, który próbował zrealizować unijną inwestycję w gospodarstwie. Sprawa dotyczy posadowienia na podwórzu dwupłaszczowego zbiornika na paliwo o pojemności 2500 l. Rolnik musiał dopełnić wszelkich formalności budowlanych, gdyż zażądała tego od niego ARiMR w ramach zatwierdzenia jego wniosku o wsparcie. Nasz rozmówca, ze względu na jeszcze inne inwestycje budowlane w gospodarstwie, na które wymagana jest zgoda starostwa, stanowczo zabronił podawania wszelkich swoich danych osobowych. Możemy jedynie napisać, że nasz bohater mieszka w południowej części kraju.


Przenośne Urządzenie

Nasz rozmówca w 2018 r. złożył do Agencji wniosek na modernizację gospodarstw. Jednym z jego planowanych zakupów ze wsparciem miał być ów dwupłaszczyznowy zbiornik, spełniający wszelkie wymogi bezpieczeństwa i dbałości o środowisko.

– Firmy dostarczające olej napędowy już wtedy odmawiały dostawy do gospodarstwa powyżej 500 l, jeżeli zbiornik nie spełniał parametrów – relacjonuje rolnik, który do tej pory magazynował go w kilku tradycyjnych metalowych beczkach pod wiatą.
Pracownik Agencji poinformował go, że ramach formalności taki zbiornik musi zgłosić w wydziale budownictwa. Wraz z mapką geodezyjną składa więc tam wniosek zgłoszenia jego budowy. Symboliczną, paliwową inwestycję lokuje pod niewielką, stojącą już wiatą.

Zgłaszany obiekt nie jest trwale połączony z gruntem ani mediami, a więc prądem, wodą, gazem. Jeśli nie ma prądu, licznik i pompa ciśnieniowa są zasilane z baterii. Inwestor jest pewien, że procedurę zgłoszeniową przejdzie bez najmniejszych problemów. Chce przyspieszyć formalności, by szybciej dostarczyć wniosek do Agencji. Pojawia się w starostwie.

– Od urzędnika wydziału budownictwa usłyszałem, że naczelnik tego wydziału podjęła decyzję, że na zbiornik wymagane jest pozwolenie na budowę – relacjonuje rolnik. Wkrótce rozmawia on z naczelnik i pyta, na jakiej podstawie prawnej na jego przenośne urządzenie wymagane jest to pozwolenie? Ta odpowiada, że art. 29 ustawy Prawo budowlane enumeratywnie wymienia, jakie budynki, obiekty i urządzenia nie wymagają pozwolenia na budowę, zaś art. 30 tejże reguluje, które z nich mogą być zrealizowane na zgłoszenie. W obu przepisach nie wspomina się o zbiornikach na paliwo.

– Nie ma takiej opcji, żeby taki zbiornik nie podlegał ani pozwoleniu, ani zgłoszeniu. Pozostaje tylko pozwolenie na budowę – usłyszałem od pani naczelnik – opowiada nasz rozmówca, który wkrótce głębiej drąży temat. Dzwoni do handlowca, od którego otrzymał ofertę zakupu. Pyta o formalności, uzyskuje obietnicę podania mu podstawy prawnej pod inwestycję. W międzyczasie w jego izbie rolniczej odbywa się szkolenie rolników w sprawie zbiorników na paliwo. Prowadzi je ta sama firma, która handluje tą samą marką, którą on wybrał. Szkoleniowiec zapewnia zebranych, że nie podlegają one żadnym pozwoleniom, a nawet zgłoszeniom! as


Więcej na ten temat znajdziecie w kwietniowym numerze top agrar Polska od str. 46.

4/2019 top agrar Polska


Picture of the author
Autor Artykułu:Andrzej Sawa
Pozostałe artykuły tego autora

Ważne Tematy

Polskie Wydawnictwo Rolnicze Sp. z o.o., ul. Metalowa 5, 60-118 Poznań. Akta rejestrowe przechowywane w Sądzie Rejonowym Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, VIII Wydziale Gospodarczym, KRS 0000101146, NIP 7780164903, REGON 630175513, kapitał zakładowy: 1.000.000 PLN.

Wszystkie prezentowane w ramach niniejszego portalu treści są własnością Polskiego Wydawnictwa Rolniczego Sp. z o.o., są zastrzeżone i chronione prawem autorskim, kopiowanie i dalsze rozpowszechnianie treści jest zabronione. (art. 25 ust. 1 pkt 1b ustawy z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych)