Planowana czy nieplanowana selekcja?
Brakowanie loch ze stada i wprowadzanie nowych zwierząt hodowlanych to proces naturalny i pożądany. Jednak nie zawsze eliminacja ze stada jest zamierzona.
Proces eliminacji loch ze stada może mieć charakter planowy, czyli zamierzony oraz niestety, zdecydowanie częściej niezamierzony, na który wpływ mają czynniki o bardzo zróżnicowanym podłożu. Trzeba tu zaznaczyć, że brakowanie planowane wskazuje na to, że strategia produkcji jest odpowiednia, natomiast duży udział brakowania niezamierzonego świadczy o błędach w zarządzaniu i skłania do szukania przyczyn oraz podejmowaniu kroków mających je wykluczyć.
Przyczyny niepożądanego brakowania
- nieskuteczność zapłodnienia po pierwszym lub dalszych miotach,
- brak rui,
- słabe kończyny, kulawizny, problemy w poruszaniu się, uszkodzenia kośćca i stawów,
- wady budowy układu ruchu,
- paraliż układu motorycznego,
- mała liczba urodzonych prosiąt w pierwszych miotach,
- powtarzające się poronienia,
- słaba mleczność, problemy z gruczołem mlekowym/mała liczba czynnych sutków,
- słaby instynkt macierzyński czy agresja matek w stosunku do potomstwa,
- agresja i złośliwość w stosunku do ludzi.
