Poekstrakcyjna śruta rzepakowa w żywieniu bydła
Jesteśmy jedynym krajem, który importuje drogie białko i eksportuje tanie białko... To już II Ogólnokrajowa konferencja na temat śruty rzepakowej pt. „Śruta rzepakowa jako realna alternatywa dla importu soi. Możliwości zwiększenia wykorzystania pasz rzepakowych w produkcji mleka” eksperci przedstawili tezy o przekonujących przesłankach!
Polscy producenci wyprodukowali 3 mln ton rzepaku na powierzchni 900 tys. ha! To jedyna roślina oleisto-białkowa uprawiana na taką skalę w naszym kraju. Z 3 mln t rzepaku powstaje 1,5 mln poekstrakcyjnej śruty rzepakowej, z czego 50% jest eksportowane. Jesteśmy trzecim producentem rzepaku w Europie ( po Niemczech i Francji).
Na konferencję do Piątnicy przybyło wielu rządnych wiedzy rzepakowej uczestników, a w szczególności producenci mleka, do których konferencja w głównej mierze była skierowana.
Zadano dzisiaj wiele pytań dotyczących bezpieczeństwa stosowania poekstrakcyjnej śruty rzepakowej w żywieniu krów mlecznych oraz dyskutowano jak wcielić w życie plany zwiększenia wykorzystania jej w dawkach dla bydła oraz dlaczego właściwie producenci boją się śruty rzepakowej? Jak walczyć ze stereotypami i prastarymi teoriami lobby sojowego?
Rzepak to tańsze źródło białka
– Pasze rzepakowe kilka lat temu wzbudzały wątpliwości ze względu na wysoką zawartość substancji antyżywieniowych (kwas erukowy i glukozynolany), a w związku z tym ograniczoną możliwość wykorzystania ich w dawce dla bydła mlecznego – mówił prof. Zygmunt Maciej Kowalski, który niezmiennie zaleca hodowcom PŚR jako realną alternatywę dla soi. Dopuszczalna zawartość glukozynolanów w paszach rzepakowych to 25 μM/g suchej masy beztłuszczowej. Okazuje się, że obecnie zarejestrowane odmiany w Krajowym Rejestrze COBORU zawierają poniżej 15μM/g glukozynolanów w s.m. beztłuszczowej. Nawet pasze rzepakowe stosowane w dawce 4-5 kg nie wpływają negatywnie na zdrowie bydła mlecznego, a nowe odmiany rzepaku 00 zawierają śladowe ilości kwasu erukowego, w związku z czym nie są tak gorzkie jak kiedyś.
1 kg śruty rzepakowej może zastąpić 880 g poekstrakcyjnej śruty sojowej. Pomimo, że śruta sojowa ma wyższą zawartość białka ogólnego, to jego strawność w żwaczu jest wyższa w przypadku śruty rzepakowej (jest dokładniej rozkładany i lepiej wykorzystany przez bakterie żwaczowe).
– Jeżeli dawka pokarmowa składa się z 2 kg śruty sojowej i 2 kg śruty rzepakowej, to nic nie stoi na przeszkodzie, żeby zrezygnować ze śruty sojowej i do dawki wprowadzić 4,6 kg śruty rzepakowej! – podkreślał Z.M. Kowalski.
Jak się okazuje, w promowanie produktów Wolnych od GMO włączyła się również Polska Izba Mleka, która zamierza od 1 stycznia 2019 r. certyfikować produkty znakiem „Wolne od GMO” poprzez niezależną międzynarodową jednostkę certyfikującą jednocześnie zakłady produkcyjne, ale również gospodarstwa. Tym samym zamierza włączyć się we wsparcie inicjatywy wykorzystania rodzimego źródła białka jakim jest rzepak w żywieniu bydła mlecznego i rezygnację z importowanej śruty sojowej.
Ekonomia hodowli bydła
Dr Zbigniew Lach na tej akurat imprezie skupił się na problemach związanych z żywieniem, przyrostami i odchowem cieliczek oraz przygotowaniu ich wymienia do produkcji mleka, a także prawidłowym dopasowaniu terminu krycia za pomocą zbierania wymiarów ciała jałówek dzięki takim prostym przyrządom jak laska zootechniczna (wysokość w krzyżu) i taśma zootechniczna (waga). Według niego optymalnym terminem krycia ( w jego stadzie) jest 13 miesięcy, wysokość w kłębie 137-147 cm ( a nie masa ciała!) , pierwsze wycielenie w wieku 27 miesięcy.W dyskusję na temat stosowania rzepaku w żywieniu bydła włączył się także głos polskiego przemysłu paszowego Adam Zaleski, dyrektor firmy De Heus Sp. z o.o., przedstawiając szereg szans, ale również barier w wykorzystaniu rzepaku na większą skalę w żywieniu bydła i produkcji pasz.
Jak zwiększyć wykorzystanie PSR?
Najbardziej interesującym punktem II Ogólnopolskiej konferencji dotyczącej śruty rzepakowej w żywieniu bydła, okazała się dyskusja panelowa, którą poprowadził Karol Bujoczek, Redaktor Naczelny Top Agrar Polska.- Adam Zaleski, Dyrektor Generalny De Heus Sp. z o.o.
- Krzysztof Banach z PFHiPM
- Juliusz Młodecki, prezes Zarządu KZPRiRB
- Radosław Stasiuk, wiceprezes PSPO
- Tadeusz Kruszewski z Podlaskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego
– W swoim gospodarstwie produkuję mleko od 350 sztuk dojnych i od półtora roku stosuję dawkę pokarmową nie zawierającą śruty sojowej, a jedynie rzepakową. Początkowo stosowaliśmy tylko soję, później soję i rzepak, a teraz tylko poekstrakcyjną śrutę rzepakową i nie ma żadnej różnicy, ani w wydajności krów, ani składzie mleka – mówił Krzysztof Banach, Prezes Polskiej Federacji Hodowców Bydła i Producentów Mleka. Hodowca uważa, że jeżeli dawka jest zbilansowana pod kątem energii i białka prawidłowo, to również problemy się nie pojawiają, bo chodzi jedynie o bilans.
Kropla drąży skałę
Najważniejsze jest przekonanie producentów mleka o tym, że PŚR wcale nie jest gorsza niż sojowa – wręcz przeciwnie – jest zdrowa, tańsza, a nie ma różnicy w produkcji ani składzie mleka, bo to jest największa bariera i powód tak dużej ilości importowanej soi i eksportowanego rzepaku....Eksperci borykają się głównie z barierą jaką jest mentalność rolników (oczywiście nie wszystkich), którzy zatrzymali się na informacjach podawanych 20 lat temu, kiedy technologia przerobu oraz odmiany były zupełnie inne, a lobby sojowe zrobiło swoje...
Standaryzacja PŚR
Wiele wątpliwości budzi również stała zawartość składników pokarmowych PŚR pochodzącej z różnych zakładów przetwórstwa rzepaku.Eksportujemy bardzo dużo
Dlaczego właściwie aż tyle taniego białka wyjeżdża z Polski, a przyjeżdża to droższe? Czy jest to kwestia tego, że w innych krajach hodowcy potrafią lepiej wykorzystać śrutę rzepakową i są bardziej świadomi?Organizatorem II Ogólnokrajowej konferencji na temat śruty rzepakowej było Polskie Stowarzyszenie Producentów Oleju, Podlaski Ośrodek Doradztwa Rolniczego oraz Krajowe Zrzeszenie Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych.
dkol
Przeczytaj również
Dyskusja Panelowa
Dyskusja Panelowa
Dyskusja Panelowa
Dyskusja Panelowa
Dyskusja na sali w Jędrusiowej Dolinie
Daniel Dojlidko z Polskiej Izby Melka
Juliusz Młodecki z Krajowego Zrzeszenia Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych

Karol Bujoczek dyskutuje z prof. Z.M. Kowalskim
Karol Bujoczek, redaktor naczelny top agrar Polska
prof. Zygmunt Maciej Kowalski
dr Zbigniew Lach OHZ Osięciny
dr Zbigniew Lach OHZ Osięciny