Historia znakowania zwierząt gospodarskich sięga 4000 lat. Potrzeba znakowania i identyfikacji wynikała ówcześnie z konieczności kontrolowania liczby zwierząt. Pierwsze oficjalne systemy identyfikacji pochodzą z XVIII wieku. System znakowania przez wiele lat się zmieniał. Pierwsze oznaczenia stad polegały na wypalaniu, wymrażaniu, tatuowaniu, nacięciach na uszach numerów zwierząt w stadzie. Niektóre metody stosowane są do dzisiaj, w UE zabronione są metody wypalania, wymrażania i tatuowania. Powszechnie stosowane są kolczyki uszne, ale również kolczyki elektroniczne i obroże z nadajnikiem. Obecnie identyfikacja zwierząt służy hodowcy, urzędnikom i przetwórcom.
Znakowanie dla hodowcy
Prawidłowe oznaczenie zwierząt w stadzie jest dowodem posiadania zwierzęcia oraz stanowi pewien rodzaj ochrony przed kradzieżą. Kolczyki elektroniczne pozwalają na rozdzielanie zwierząt na grupy technologiczne (usprawnienie żywienia oraz rozrodu). Identyfikacja zwierząt jest podstawą do ulepszonego zarządzania stadem i różnicowanie wyników opasu oraz odchowu. Elektroniczny system identyfikacji stad bydła mięsnego w Polsce jest stosowany bardzo rzadko.
Znakowanie dla urzędnika
Prawidłowe wypełnienie dokumentacji i stała aktualizacja danych ma na celu ocenę liczebności populacji w kraju wraz z podziałem na rasy, ale również kontrolę i łatwiejsze zwalczanie chorób zakaźnych. Odnotowywanie indywidualnych wyników i cech przez ubojnie (poubojowa klasyfikacja tusz) mogłoby wspomóc przyspieszenie postępu genetycznego ras mięsnych i produkcję wołowiny lepszej jakości. Dzięki identyfikacji zwierząt możliwy jest monitoring stad czystorasowych osobników, ale również kontrola produkcji i przemieszczania się zwierząt. Konkretnie zlokalizowane skupiska bydła mogą określać potencjalne ryzyka kryzysów sanitarnych związanych z rozprzestrzenianiem chorób zakaźnych w danym regionie. Identyfikacja również pozwala ustalić potencjał produkcyjny danego stada, jego liczebność i ewentualne predyspozycje do rozwoju, a tym samym zdobycie dodatkowych źródeł finansowania - dopłat i kredytów. Prawidłowe oznakowanie i opisanie zwierzęcia w dokumentacji przez producenta jest istotne, ponieważ umożliwia sprzedaż żywca lub samego mięsa do innych państw, które mają określone wymagania względem jakości mięsa ujednolicone w całej UE.
Znakowanie dla konsumenta
Prawidłowe wypełnienie dokumentów bydła (rasy i wieku) ma ogromne znaczenie w zagwarantowaniu konsumentowi dobrej jakości mięsa oraz jego bezpieczeństwa. Coraz częściej zdarzają się oszustwa, bo jest do tego duże pole manewru. Konsument zazwyczaj nie ma specjalistycznej wiedzy jak powinno wyglądać mięso pochodzące od mięsnych sztuk, mieszańców czy krowy po laktacji. Kupując wołowinę pakowaną, na etykiecie powinny być umieszczane informacje z jakiej rasy pochodzi i w jakim wieku zwierzę zostało ubite. Niestety nawet jeśli taka informacja jest podana, to konsument może być wprowadzony w błąd, ponieważ dokumenty zwierzęcia często nie zgadzają się ze stanem faktycznym. Niewiele przetwórców sprawdza z jakiego zwierzęcia pochodzi wołowina, a konsument otrzymuje w sklepie mięso zróżnicowanej jakości i często się do niego zraża.
dkol
