Jako pierwsza w sezonie wegetacyjnym pojawia się A. alternata, która nie ma większego praktycznego znaczenia dla kondycji i plonowania ziemniaków. Pojawia się zazwyczaj w czerwcu na już osłabionych roślinach, z niedoborami składników pokarmowych, porażonych przez wirusy, czy z objawami rizoktoniozy.
A. solani pojawia się jako druga, zazwyczaj w lipcu i dominuje w sierpniu. Jest ona groźniejsza od A. alternaty, ponieważ atakuje zdrowe rośliny i powoduje uszkodzenia bulw, w postaci ołowiano-sinych, owalnych, wgłębnych plam.
Do ochrony chemicznej ziemniaków przed alternariozą stosujemy w pierwszej kolejności fungicydy DMI, np. triazole – difenokonazol (Carial Star, Narita), a od lipca włączamy również fungicydy ditiokarbaminianowe i tiokarbamylowe: mankozeb, metiram, propineb, ftalimidowe – folpet oraz fungicydy z grupy Qol zawierające: azoksystrobinę (Amistar), piraklostrobinę (Cabrio Duo), famoksat (Tanos) lub fenamidon (Pyton Consento).
W celu przeciwdziałania powstawania odporności należy stosować fungicydy przemiennie z różnych grup chemicznych. Pełny i uaktualniony wykaz dostępnych fungicydów przeciwko alternariozie ziemniaka zawierających podane powyżej substancje aktywne znajduje się na stronie Ministerstwa Rolnictwa www.minrol.gov.pl
[bie]
