Odchwaszczanie strączków poza anteną
Wprawdzie jeszcze trochę zostało nam czasu do siewu roślin strączkowych, jednak już dzisiaj warto pomyśleć o ich odchwaszczaniu. W ostatnich latach przybyło rozwiązań herbicydowych, nie tylko doglebowych, ale także nalistnych, jednak w doświadczeniach testowane są różne warianty.
Badania nad różnymi wariantami odchwaszczania roślin strączkowych prowadzone są także na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w ramach projektu „Ulepszanie krajowych źródeł białka roślinnego, ich produkcji, systemu obrotu i wykorzystania w paszach” dotyczyły wielu kwestii związanych z roślinami strączkowymi, w tym doświadczeń nad efektywnym zwalczaniem chwastów w uprawie łubinów.
Do zabiegów doglebowych wykorzystywano różne warianty herbicydowe – diflufenikan (280 g s.a./l) + flufenacet (280 g s.a./l), np. Komplet 560 SC w dawce 0,5 l/ha. Obserwowano wówczas niską skuteczność zwalczania chabra bławatka oraz komosy białej. Po aplikacji diflufenikanu (500 g s.a./l), np. Legato 500 S.C. w dawce 0,2 l/ha również obserwowano małą efektywność chwastobójczą w stosunku do wymienionych wcześniej chwastów.
W przypadku aplikacji herbicydu zawierającego chlorotoluron (500 g s.a./l) oraz diflufenikan (100 g s.a./l), np. Snajper 600 SC w ilości 1,25 l/ha zaobserwowano, że w okresach deficytu opadów deszczu słabiej zwalczana była komosa biała. Podczas zabiegów nalistnych wykonywanych w fazie 4–6 liści rośliny uprawnej testowano preparat zawierający desmedifam (47 g s.a./l), etofumesat (75 g s.a./l), lenacyl (27 g s.a./l) oraz fenmedifam (60 g s.a./l), np. Betanal MaxxPro 209 OD w dawce 1,25 l/ha.
Diflufenikan do odchwaszczania strączków
Badano również skuteczność aplikacji wariantu herbicydowego, w którym do zabiegu doglebowego wykorzystano diflufenikan (500 g s.a./l), np. Legato 500 SC w ilości 0,2 l/ha, a następnie, gdy roślina uprawna była w fazie 4–6 liści podano preparat mający w składzie desmedifam (47 g s.a./l), etofumesat (75 g s.a./l), lanacyl (27 g s.a./l) oraz fenmedifam (60 g s.a./l), np. Betanal MaxxPro 209 OD w dawce 1,25 l/ha. We wszystkich opisanych wariantach obserwowano brak efektu fitotoksyczności u rośliny uprawnej lub niewielkie uszkodzenia o charakterze przemijającym.
Obecnie coraz większą uwagę zwraca się na konieczność zwiększenia produkcji rodzimego białka roślinnego, a co za tym idzie – uprawę roślin strączkowych. Pamiętajmy, że wielkość plonów jest tu w dużej mierze zależna od odpowiednio przeprowadzonej walki z chwastami.
Więcej przeczytacie w numerze 3/2019 top agrar Polska na stronach 146–148.
