Nawożenie P i K
Potas i fosfor nie działają w glebie z szybkością azotu, zwłaszcza azotanowego. O ile z nawozu azotowego roślina może w odpowiednich warunkach wykorzystać ponad 70% składnika, tak z nawozu fosforowego pobiera nie więcej niż 10%, a z potasowego nie więcej niż 20%.
Zobacz także: Desykacja soi przy dłuższym okresie wegetacji. Którą substancję wybrać?
Nawożenie P i K sprowadza się zatem do uzupełniania zasobów glebowych tych składników, co odczytujemy jako stan zasobności. Nie ma więc możliwości uzupełnienia niedoborów poprzez jednorazowe zastosowanie ich dużych dawek. Podstawowym celem stosowania nawozów fosforowych i potasowych jest uzupełnianie glebowych zasobów tych składników do poziomu wymaganego przez najbardziej wrażliwą roślinę w zmianowaniu. Ilość składników do uzupełnienia można policzyć wg wzorów. Dla fosforu będzie to: DP = [(Zst – Za) × 3] ∕ 0,75 dla fosforu: DK = [(Zst – Za) × 3] ∕ 0,9 dla potasu gdzie: DP, DK – dawka, Zst – poziom wymagany składnika w mg/100 g gleby, Za – poziom aktualny składnika w mg/100 g gleby.
Ten artykuł pochodzi z wydania top agrar Polska 9/2025
czytaj więcej
