Uprawa bezorkowa
Uprawa bezorkowa opiera się na wieloletniej stabilizacji gleby. Jeśli słoma została dobrze rozprowadzona i uniknięto zagęszczenia gleby podczas zbiorów, podstawowe wymagania dla uprawy bezorkowej są spełnione. Teraz czas ocenić, czy ten system poradzi sobie z agrofagami.
Zobacz także: Zadbana gleba wytrzyma suszę i ulewę. Jak ją przygotować?
Chwasty w rzepaku pod kontrolą
Pojawianie się chwastów niekoniecznie jest większe w systemach uprawy bezpośredniej niż w systemach z uprawą wstępną. W ciągu pierwszych sześciu do ośmiu tygodni po opadnięciu nasion kiełkuje tylko 1 do 2% nasion. W trakcie kolejnego sezonu wegetacyjnego, aż do zimy, odsetek ten wzrasta do 10 lub 20%. To, czy można to kontrolować, zależy od ilości wyprodukowanych nasion.
Jeśli dziesięć kłosów wyczyńca polnego na m² osiągnęło dojrzałość, można w przybliżeniu obliczyć 1000 kiełkujących nasion, z czego 100 do 200 wykiełkuje w rzepaku. Jeśli rzepak jest ścinany w ściernisku, należy upewnić się, że środek zawierający glifosat może wyeliminować istniejące chwasty przed siewem.
Ponadto potrzebny jest nadal skuteczny herbicyd dolistny, który może kontrolować pierwszą falę wschodów w uprawie.
W przeciwnym razie chwasty są zbyt duże, aby można je było zwalczać innymi środkami. Stosowanie środków zawierających metazachlor, przed wschodami, może zmniejszyć liczebność chwastów, ale rzadko eliminuje je całkowicie.
A może wybrać orkę?
Rozważmy system odwrotny, gdy gleba jest orana. To, czy odbywa się to krótko po zbiorze poprzedniego plonu, czy tuż przed siewem rzepaku, zależy od celu.
Jeśli głównym celem jest ochrona nowych nasion przed ślimakami, korzystne jest odwrócenie ich do góry dnem na krótko przed siewem i zablokowanie wszelkich dróg przesiąkania poprzez dobre zagęszczenie. System, który pozwala pługowi poruszać się w zasięgu wzroku ciągnika siewnika, zapewnia dobre osadzenie nasion w glebie zarówno w warunkach suchych, jak i wilgotnych.
To, czy nasiona dobrze się rozwiną, zależy od opadów deszczu. Ulewne deszcze krótko po siewie mogą prowadzić do zamulenia i erozji, zwłaszcza w uprawach oranych.
A więc, co jest złotym środkiem? Uprawa ścierniska w razie potrzeby. Dwa, a może nawet trzy przejazdy. Początkowo dość płytko, aby w razie ulewnego deszczu mógł sięgnąć w głębsze warstwy. Następnie, tuż przed siewem, na głębokość wymaganą przez zagęszczenie gleby.
Uprawa gleby zakłóca życie ślimaków i myszy oraz rozprowadza wiążące azot plewy i resztki słomy w wierzchniej warstwie gleby. Jednocześnie resztki pożniwne i uprawa pasowa utrzymują pewien stopień stabilności gleby. Utracone nasiona chwastów są wprowadzane w glebę, a następnie, w większości, przechodzą w fazę spoczynku wtórnego. Z drugiej strony, nasiona, które przez jakiś czas znajdowały się w glebie są stymulowane do kiełkowania.
Günter Klingenhangen, Landwirtschaftskammer NRW
Fot: Katarzyna Sierwszeńska
