Gnojowica szczelnie zmagazynowana

Podpowiadamy, jakich przepisów należy przestrzegać podczas ich budowy oraz wykorzystania tego naturalnego nawozu.

Zwierzęce odchody są wartościowym, naturalnym nawozem, trzeba jednak pamiętać, że wszelkie zaniedbania związane z produkcją i składowaniem nawozu naturalnego, niezależnie od jego postaci, mogą przyczynić się do zanieczyszczenia wód gruntowych i powierzchniowych, a także zatrucia ludzi powstającymi gazami.

Co mówi prawo?

Kraje członkowskie UE obowiązuje przede wszystkim dyrektywa Rady z 12 grudnia 1991 r., dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego, tzw. dyrektywa azotanowa. Zobowiązuje ona hodowców do zapewnienia właściwej pojemności i konstrukcji zbiorników do przechowywania odchodów zwierzęcych oraz nakazuje podjęcie wszelkich działań mających na celu zapobieganiu zanieczyszczeniu, w szczególności gleby i wód. Według dyrektywy pojemność zbiorników na nawozy naturalne musi być większa niż pojemność wymagana do ich przechowywania w najdłuższym okresie. Według ustawy o nawozach i nawożeniu z 15.11.2007 r. wynosi on co najmniej 4 miesiące. W naszym klimacie najkorzystniejsze przefermentowanie gnojowicy uzyskuje się po 6 miesiącach. Ponadto ważne jest to, że zgodnie z Prawem budowlanym od 1.01.2011 r. zbiorniki na gnojowicę powinny być zamknięte. Minimalna pojemność zbiornika to 20 m3 na każdą tonę masy zwierząt (10 m3/1DJP). Ponadto przepisy zezwalają na stosowanie nawozów naturalnych (gnojowicy, gnojówki, obornika) w ilości nieprzekraczającej 170 kg azotu w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych.
Jeśli w gospodarstwie znajduje się nadmierna ilość nawozów naturalnych w stosunku do rzeczywistej pojemności ich przechowywania lub > 170 kg N/ha UR, należy udokumentować, że nawozy usuwane są w sposób nieszkodliwy dla środowiska – znalezienie odbiorcy, umowy zbytu itp.

Nawożenie gnojowicą

Gnojowica świńska – przy 8% suchej masy – przeciętnie zawiera w 1 m3 objętości 6,5 kg azotu, 4 kg fosforu, 3 kg potasu, 1–2 kg wapnia, 0,5 kg sodu i 0,3–0,7 kg magnezu w postaci wysoko przyswajalnych soli mineralnych. Szacuje się, że w ciągu roku wykorzystanie azotu z gnojowicy może wynieść nawet do 80%, podczas gdy tradycyjny obornik uwalnia azot stopniowo, co może trwać nawet 3–5 lat. Także potas i fosfor z gnojowicy są wykorzystywane znacznie szybciej: odpowiednio do 95 i 65% rocznej dawki.

Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o nawozach i nawożeniu zabrania się stosowania nawozów:

• na gruntach zalanych wodą lub przykrytych śniegiem,
• zamarzniętych do głębokości 30 cm,
• podczas opadów deszczu,
• na stokach o nachyleniu powyżej 10%,
• podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.
• Naturalne nawozy płynne należy stosować
• równomiernie na całej powierzchni pola do tego przeznaczonego,
• przy użyciu rozlewaczy, deszczowni lub wozów asenizacyjnych wyposażonych w płytki rozbryzgowe lub węże rozlewowe,
• nawozy naturalne powinny być przykryte lub wymieszane z glebą nie później niż następnego dnia po ich zastosowaniu.

Więcej o budowie zbiorników na gnojowicę w  grudniowym wydaniu „top świnie” od strony W magazynie znajdziecie Państwo informacje, jak obliczyć wielkość zbiornika i jakie są  y możliwości budowlane.

Przemysław Marek, red. Paulina Janusz