StoryEditor

Pies w gospodarstwie - owczarek środkowoazjatycki

Psi obrońcy terenu, stróżowie czuwający nad gospodarstwem, to nieodłączny element wiejskiego krajobrazu. Prezentujemy ciekawą rasę, która niezawodnie sprawdzi się w tej roli. Poznajcie owczarka środkowazjatyckiego. 
26.11.2021., 14:11h
Wierność i oddanie całej rodzinie, wszystkim domownikom, przy jednoczesnej nieufności do obcych. Owczarek środkowoazjatycki nigdy nie zaufa nawet codziennie widzianemu sąsiadowi i nie pokocha waszego znajomego. O ile zauważy przyjazny stosunek swojego właściciela do sąsiada, będzie go ewentualnie tolerować, ale bez zbytniej poufałości.


Azjata wymiata


Ta psia potęga pochodzi z regionu dzisiejszego Kazachstanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu. Jest to jedna z najstarszych ras psów na świecie, a jej historia sięga nawet 4 do 5 tysięcy lat! Praca hodowlana nad nią rozpoczęła się w byłym Związku Radzieckim w latach trzydziestych zeszłego wieku. Już sam wygląd tego muskularnego, dużego psa o pewnym spojrzeniu wystarczy, aby odstraszyć nieproszonych gości. Azjata jest pewny siebie, zrównoważony, dumny i niezależny. Jest to pies bardzo odważny, charakteryzuje się dużą zdolnością do pracy, wytrzymałością i naturalnym instynktem terytorialnym. Cechą tej rasy jest brak lęku wobec dużych drapieżników.

Jest psem odważnym, zrównoważonym i spokojnym. Wie, że nie musi nikomu udowadniać swojej siły, bo widać ją na pierwszy rzut oka. Potrafi błyskawicznie reagować na potencjalne zagrożenie i lubi współpracować z człowiekiem, co doceniono w służbie m.in. w policji.

 

Nie godzi się na wtargnięcie na swoją posiadłość ani obcego zwierzęcia, ani człowieka. Azjata jest w tym niezawodny, można na nim polegać. Nie szczeka bez przyczyny, nie narzuca swojego towarzystwa. Czeka na ten moment, kiedy właściciel poświęci mu uwagę. Niewymagający co do warunków utrzymania, niewybredny, mało absorbujący. Dobrze czuje się mieszkając na zewnątrz oraz w domu. Są to psy stosunkowo odporne na choroby. Jak twierdzą hodowcy, są to zwierzęta niewymagające pod względem żywienia i pielęgnacji. Ich sierść jest gęsta, twarda i prosta, z obfitym podszerstkiem, chroniącym przed zmieniającą się aurą.

Wysokość w kłębie: psy – nie mniej jak 70 cm, suki – nie mniej jak 65 cm.

Dziękuję hodowli "z Wardynia" za pomoc w realizacji artykułu.
Fot. Rafał Chojecki

 

Anna Kurek
Autor Artykułu:Anna Kurek

redaktor „top agrar Polska”, zootechnik, specjalistka w zakresie hodowli trzody chlewnej.

Pozostałe artykuły tego autora
Masz pytanie lub temat?Napisz do autora
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ
26. kwiecień 2024 05:57