Niedobory boru (i wapnia) w rzepaku
Przyczyna: zbyt mała zawartość boru w glebie lub małe jego pobranie.
Objawy: rozrywanie tkanek w szyjce korzeniowej na skutek braku ich spoiwa, czyli boru (lub równocześnie wapnia). Tkanka staje się początkowo mało zwarta, później gąbczasta, w końcu jest podatna na atak saprofitów i brunatnieje. W skrajnych przypadkach pustowatość prowadzi do osłabienia rośliny, wnikania tam wody, która zamarza i rozrywa dalej tkanki.
Zobacz także: Które szkodniki rzepaku zaatakują w tym roku?
Zapobieganie: analiza gleby na zawartość boru, dolistne dawki boru jesienią w ilości 100–300 g/ha, nawożenie doglebowe borem (jeśli objawy występują pomimo podawania boru jesienią, sprawdzić dostępność wapnia w glebie i podawać ten składnik dolistnie).
Postępowanie wiosną: dalsze nawożenie borem w formie dolistnej w ilości 300–450 g/ha, najlepiej dzielone na 2–3 dawki.
