Pchełka rzepakowa - groźny szkodnik rzepaku
Pchełka rzepakowa Psylliodes chrysocephala jest jednym z groźniejszych szkodników rzepaku, którego obecność można zaobserwować jesienią, a także wiosną, jeżeli ochrona insektycydowa w okresie jesiennym nie okazała się skuteczna. Wiosną obecność pchełki często mylona jest również z występowaniem chowaczy.
Pchełka jako postać dorosła - chrząszcz jest barwy ciemnej, czarno granatowej. Ważne jest to, że cykl rozwojowy pchełki rozpoczyna się latem, kiedy to dorosły chrząszcz szuka schronienia np. w roślinności śródpolnej, lub na brzegach pól uprawnych. We wrześniu rozpoczynają się pierwsze naloty na wschodzący rzepak.
Objawy występowania pchełki
Chrząszcz wygryza otwory na liściach, które mogą doprowadzić nawet do zamierania młodych roślin rzepaku. Obok rzepaku chrząszcz składa jaja. Larwa pchełki wgryza się i drąży tunele w nerwach i ogonkach liściowych. Niestety tak uszkodzone rośliny są bardziej podatne na wymarzanie i na choroby grzybowe.
Nalotom pchełki sprzyjają temperatury wynoszące około 16–20 st. C.
Zobacz także: Kiedy i czym zwalczać nalistnie chwasty w rzepaku? Opryski powschodowe
Progi szkodliwości pchełki
Próg szkodliwości pchełki w okresie jesiennym to od dwóch do czterech chrząszczy na 1m2. Natomiast wiosną konieczny jest monitoring, w celu ustalenia konieczności przeprowadzenia kolejnego zabiegu.
Czym zwalczać pchełki w rzepaku?
Na ten moment w ochronie rzepaku przed pchełką mamy do dyspozycji kilka substancji czynnych:
Zaprawy nasienne:
cyjanotraniliprol,
flupyradifuron.
Insektycydy:
- cypermetryna - podczas siewu
- deltametryna,
- lambda-cyhalotryna,
- acetamipryd.
Biologiczne rozwiązana:
- Bacillus amyloliquefaciens w zaprawie nasiennej.
Patrycja Bernat
Fot: Czubiński/Rogowska/Canva
