Dyrektywa azotanowa jest programem mającym na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzenia rolniczego, a także zapobieganie dalszemu zanieczyszczaniu. Wiąże się to z obowiązkami, jakie musi spełnić rolnik, a między innymi jest to przygotowanie odpowiedniego miejsca, na przechowywanie nawozów naturalnych.
Jak przechowywać nawozy naturalne?
Nawozy naturalne i te płynne i stałe powinny być przechowywane w bezpieczny dla środowiska sposób, tak aby zapobiec przedstawianiu się odcieków do wód oraz gruntów.
Powierzchnia miejsc do przechowywania nawozów naturalnych stałych powinna umożliwiać ich przechowywanie przez okres minimum 5 miesięcy.
Pojemność zbiorników na nawozy naturalne płynne powinna umożliwiać ich przechowywanie przez okres minimum 6 miesięcy.
W przypadku utrzymywania zwierząt gospodarskich na głębokiej ściółce obornik może być przechowywany w budynku inwentarskim o nieprzepuszczalnym podłożu.
Zobacz także: Czy sianokiszonkę, można przechowywać tak samo, jak kiszonkę wg programu azotanowego?
Jaki materiał na płytę obornikową?
W programie azotanowym nie zostały określone materiały, które mają zostać użyte do przygotowania miejsca do przechowywania m.in. obornika. Muszą one jednak spełniać warunek szczelności oraz nieprzepuszczalności. Przykłady można znaleźć w Zbiorze zaleceń dobrej praktyki rolniczej przygotowanej przez MRiRW.
Płyta obornikowa np. wykonana z betonu jest najczęściej stosowaną formą. Płyta taka powinna być również wyposażona w zbiorcze studzienki rewizyjne. Zaleca się, żeby płyty podłogi nachylone były minimum 1% w kierunku rowka ściekowego oraz 0,5 do 1,5% w rowku w kierunku studzienki.
Płyta obornikowa, a otwarty chów bydła
Całoroczne pastwiskowanie przeżuwaczy nie jest systemem otwartym i nie wymaga posiadania płyt oraz zbiorników. W przypadku korzystania z pastwiska jako częściowego pokrycia zapotrzebowania pokarmowego dawki żywieniowej, przez część roku obowiązują wymagania określone w programie azotanowym dla miejsc przechowywana nawozów naturalnych.
Program azotanowy ustala, że w systemach otwartych i systemach utrzymania zwierząt, gdzie te mają dostęp do nieutwardzonej powierzchni, ilość nawozów naturalnych nie może przekroczyć dawki 170 kg N na rok.
Bydło mięsne na całorocznym pastwisku
W związku z obowiązkiem posiadania płyt obornikowych do redakcji Tygodnika Poradnika Rolniczego zwrócili się rolnicy z zapytaniem, czy muszą posiadać płytę, jeśli utrzymują bydło mięsne w systemie otwartym, na całorocznym pastwisku, gdzie jest jedynie wiata, z nieutwardzonym gruntem, chroniąca przed deszczem.
Okazuje się, że w takim przypadku rolnik nie posiadający płyty nie narusza przepisów programu azotanowego. Jak wyjaśnia ministerstwo infrastruktury, program azotanowy z 2023 r. uwzględnia otwarty system utrzymania zwierząt. Ten system nie wymaga stosowania płyty, ani zbiornika, bo w systemie otwartym nie ma budynków inwentarskich, a depozycja odchodów odbywa się bezpośrednio na grunt.
- Nie ma zatem obowiązku posiadania płyt, gdyż odchody nie podlegają zbieraniu i przechowywaniu. Jest to tym samym rodzaj nawożenia gruntu, na którym przebywają zwierzęta, stąd ilość azotu z depozycji odchodów nie może przekroczyć 170 kg N/ha/rok, a sama powierzchnia pastwiska musi być zadarniona. W przypadku znacznego zagęszczenia zwierząt i zniszczenia runi, która pokrywa teren, na którym przebywają zwierzęta, należy ją odnowić, czyli okresowo wyłączyć daną powierzchnię z użytkowania - tłumaczy ministerstwo infrastruktury.
Patrycja Bernat/Justyna Czupryniak-Paluszkiewicz
Fot: Sierszeńska
