Zielona łodyga batata, czyli rośliny, która botanicznie nazywa się wilec ziemniaczany (Ipomoea batatas) może sięgać nawet 5 m długości. Podobnie jak powój ma tendencję do pokładania się na glebie, ale gdy tylko napotka podpory, wspina się po nich w kierunku światła. To bardzo stara roślina uprawna tropików. Podobnie jak w przypadku kukurydzy czy pszenicy nie jest znana jej dzika forma. Długa łodyga tej rośliny ma zdolność do ukorzeniania się w węzłach. Wykorzystywane jest to do produkcji sadzonek wegetatywnych, choć rozmnażanie przez bulwy korzeniowe jest równie popularne.
Głównie skrobia
Częścią użytkową batata nie jest bulwa, jak w przypadku ziemniaka, ale bulwa korzeniowa. Zawiera ona dużo skrobi, nawet powyżej 20% świeżej masy i ok. 3% cukrów rozpuszczalnych. Stąd słodkawy smak i nazwa tego warzywa.
Jako warzywo typowo energetyczne jest on jednym z ważniejszych w rejonach jego uprawy. Oprócz węglowodanów zawiera także nieco tłuszczów, witaminy (rozpuszczalne w tłuszczach oraz C) i składniki mineralne, jak wapń, ...
