Pszenżyto ozime imponuje nie tylko plonem

W 2017 r. w badaniach PDO przebadano 33 odmiany pszenżyta ozimego w 63 punktach doświadczalnych. Doświadczenia zakładano na dwóch poziomach agrotechniki (przeciętnym dla rejonu uprawy – a₁ i intensywnym – a₂). Wysoki poziom obejmuje zwiększone nawożenie N o 40 kg/ha, dolistne preparaty wieloskładnikowe oraz ochronę przed wyleganiem i chorobami.

Przy wyborze odmiany do siewu trzeba uwzględnić plonowanie odmian w poszczególnych rejonach kraju. Wieloletnie badania wskazują bowiem, że różnice te są znaczące. Najlepsze plony odmian wzorcowych na obu poziomach agrotechniki uzyskano w rejonie II natomiast najniższe w I na poziomie a₁ i VI na a₂. Różnica ta wynosi ponad 10,5 dt/ha na a₁ i 14,8 dt/ha na a₂.

Obserwuje się ponadto spore rozbieżności w plonowaniu jednej odmiany w różnych rejonach kraju. Różnice te przekraczają nawet 20 dt/ha. W rejonie I, III i VI najlepiej plonowała odmiana Temuco, w II i IV – Meloman, a w V – Avocado. Odmiany, które najlepiej plonują w danym rejonie zostają też wpisane na listę odmian zalecanych do uprawy na obszarze województw, tzw. LOZ. Inicjatywa ta jest ważna, m.in. ze względu na różnorodność glebową i klimatyczną kraju.

Cały artykuł nt. wyników PDO pszenżyta ozimego w 2017 r. oraz listę odmian zalecanych do uprawy w poszczególnych województwach (LOZ) znajdziesz w wydaniu 7/2017 „top agrar Polska” na str. 80–84.
[bie]