Kluczowym czynnikiem wpływającym na plon ziemniaków jest oczywiście azot. Roślina ta produkuje skrobię, a nie białko, a tym samym nie potrzebuje dużych dawek azotu. Jednakże składnik ten musi (nie może) być sprawnie pobierany przez roślinę w krytycznym okresie formowania plonu, a taki jest okres formowania się liczby bulw pod krzakiem (BBCH 40–43). Podstawowym warunkiem jest dostępność azotu mineralnego (Nmin) w strefie ukorzenienia się rośliny.
Warstwa gleby przerośnięta korzeniami (40–60 cm) musi zawierać nie tylko dostateczną ilość Nmin, lecz także być dostatecznie zasobna w pierwszej kolejności w potas i fosfor, a w dalszej w magnez, wapń, siarkę i mikroskładniki.
Nawożenie fosforem i potasem ziemniaków
Ziemniak reaguje dobrze na bieżące nawożenie fosforem i potasem (tzw. nawożenie pod korzeń), lecz muszą być pełnione podstawowe warunki, takie jak duża zawartość ww. składników w roztworze glebowym. Plantator musi mieć na uwadze to, że system korzeniowy ziemniaka jest bardzo słaby, wielokrotnie mniejszy od systemu korzeniowego zboża [ziemniak: 1 cm korzeni na 1 cm3 gleby; zboża; 5(8) cm korzeni na 1 cm3 gleby]. Tym samym pobieranie p...
